Ασκητές μέσα στον κόσμο Γ'

Η αγάπη είναι δύναμη ανυπολόγιστη, διότι αυτή κινεί τον ουρανό και την γη. Ο Θεός από αγάπη δημιούργησε το σύμπαν και το διατηρεί με την Πρόνοιά του, και από αγάπη κατέβηκε στην γη ως άνθρωπος και από την γη στον άδη για να ανεβάσει τον άνθρωπο στον ουρανό. Στην ζωή του ανθρώπου επίσης η αγάπη κινεί και παρακινεί τα πάντα. Η αγάπη είναι ο ίδιος ο Θεός στην ενέργειά Του.

Η αγάπη είναι ουσιαστικά μία, διότι όποιος αγαπά τον Θεό, αγαπά και τους αδελφούς του (Α’ Ιωάν. δ, 21) και όποιος αγαπά «εν έργω και αληθεία» (Α’ Ιωάν. γ, 18) τον πλησίον του, φανερώνει ότι όντως αγαπά και τον Θεό. Όποιος έχει και προσφέρει αγάπη, αυτός είναι άνθρωπος του Θεού, διότι «ο αγαθοποιών εκ του Θεού εστι» (Γ’ Ιωάν., 11). Η αγάπη δίνει νόημα στην ζωή μας, και όποιος αγαπά, ζει από αυτή την ζωή τον παράδεισο, διότι «η αγάπη είναι ο παράδεισος» (Αββάς Ισαάκ, Λόγ. ΟΒ’, σελ. 282). Όποιος όμως δεν έχει αγάπη, ζει την κόλαση, διότι «ο μη αγαπών τον αδελφόν μένει εν τω θανάτω» (Α’ Ιωάν., γ’, 14).

Αυτήν την διπλή αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον είχαν και οι βιογραφούμενοι Ασκητές μέσα στον κόσμο, και αυτή τους ενέπνεε και τους ωθούσε σε αγώνες πνευματικούς για τον Θεό και θυσιαστική προσφορά και διακονία προς τον πλησίον.

Τόσο μεγάλη ήταν η αγάπη τους για τον Θεό, ώστε ενδυνάμωνε την ασθενική τους φύση και ξεπερνούσαν την φτώχεια τους, τις δυσκολίες και τα βάσανα της πολύπαθης ζωής τους και άντεξαν σε πολέμους, σε πείνες, σε θανάτους, σε στενοχώριες και κινδύνους. Όλα τα υπέμειναν αγόγγυστα και δοξολογητικά με την δύναμη του Θεού· δεν είχαν ψυχολογικά και κρίσεις πανικού, όπως πολλοί από τους σημερινούς ανθρώπους με τις πολλές ανέσεις. Ήταν χαρούμενοι και ειρηνικοί μέσα στις δυσκολίες τους, γιατί ενδυναμώνονταν με την διά της προσευχής και των αγίων Μυστηρίων κοινωνίαν τους με τον Θεό και ενισχύονταν από την Χάριν Του και μετέδιδαν αυτήν την Χάρι και την χαρά τους και στους άλλους και αυτά φθάνουν έως εμάς σήμερα αλλά και στους μεταγενεστέρους.

Αυτοί, ενώ ήταν συνήθως πτωχοί και εστερημένοι υλικών αγαθών, μοιράζονταν τον άρτο τους με τους πεινώντες, ενώ ήταν θλιβόμενοι, παρηγορούσαν τους άλλους και ενώ καταποντίζονταν από τις δυσκολίες και τους κινδύνους, ανώρθωναν άλλους. Με λίγα λόγια έγιναν χαρά ανάπαυση και παρηγορία στον πλησίον τους. Θυσιάστηκαν για να βοηθήσουν υλικά και πνευματικά την κάθε ψυχή που είχε ανάγκη. Γι’ αυτό και ο μισθός τους πολύς εν τοις ουρανοίς και το μνημόσυνό τους αιώνιο ανάμεσα στους ανθρώπους.

Η δόξα των ανθρώπων του κόσμου τούτου είναι προσωρινή και εξαφανίζεται, όπως ο χόρτος που μαραίνεται και το άνθος που πέφτει. Ενώ οι άσημοι και αφανείς αυτοί Ασκητές, ως δίκαιοι και ενάρετοι ζουν αιώνια κοντά στον Θεό, που αγάπησαν και λάτρευσαν και στην μνήμη των ανθρώπων, επειδή η αρετή έχει αρχή και ρίζα της τον Θεό. Ο ενάρετος άνθρωπος εξομοιώνεται με τον Θεό και παίρνει τα ιδιώματα του Θεού και γίνεται φίλος και «οικείος του Θεού» (Εφεσ. Β’, 19).

Η ζωή αυτών των ολιγογραμμάτων στην πλειοψηφία Ασκητών είναι για μας έλεγχος και παιδεία, παράδειγμα προς μίμηση και αφορμή για αγώνες. Αυτοί, τα λίγα που ήξεραν για την πίστη τους στον Χριστό, τα τήρησαν με ευλάβεια και ακρίβεια και τα έκαναν βίωμά τους. Τήρησαν με υπακοή τις εντολές του Θεού, γι’ αυτό και ο Θεός υπάκουε στις προσευχές τους και γίνονταν θαύματα. Επειδή η αγάπη συνυπάρχει με την ταπείνωση, είχαν και την υψοποιό ταπείνωση που χαρακτηριστικό της είναι η απλότητα. Γι’ αυτό δέχονταν απλά και φυσικά τα θεία γεγονότα και τα χαρίσματα που τους χορηγούσε επαξίως η θεία Χάρις.

Αξιοθαύμαστα και αξιομίμητα είναι τα ασκητικά τους κατορθώματα, το πλήθος των αρετών τους και τα εξαίρετα χαρίσματά τους. Έφθασαν κάποιοι στην αδιάλειπτη προσευχή, άλλοι είδαν αγίους, έτερος ανέστησε νεκρό και μερικών ευωδίασαν τα οστά. Οι καλοπροαίρετοι αναγνώστες, οι εργάτες της αρετής, πολλά μπορούν να ωφεληθούν, αλλά και να παρακινηθούν στην μίμησή τους.

Σήμερα που λιγόστεψε η αγάπη μας, διότι εψύγη από τις αμαρτίες μας και υποφέρουμε όλοι μας, οι Ασκητές αυτοί είναι μια ηλιαχτίδα στην καταχνιά, μια θαλπωρή στην παγωνιά, μια ελπίδα σε έναν λαό απεγνωσμένο, που αναζητά τον χαμένο δρόμο του και τον σκοπό του, που δεν είναι άλλος από τον Κύριο ημών Ιησούν Χριστόν. Αυτοί με την απλότητά τους βρήκαν την οδό που οδηγεί στην αιώνια ζωή και μας την δείχνουν με την ενάρετη ζωή τους για να τους ακολουθήσωμε.

Ο παρών Γ’ τόμος των Ασκητών μέσα στον κόσμο περιέχει είκοσι τέσσερις βιογραφίες· οι οκτώ βιογραφούμενοι ήταν ιερείς έγγαμοι, εννέα ήταν γυναίκες απλές και αγράμματες και οι υπόλοιποι επτά ήταν άνδρες.

Την ευχή τους να έχωμε και να αξιωθούμε να αγαπήσωμε, όπως αυτοί τον Θεό, και να κάνωμε και εμείς βίωμα την πίστη μας. Αμήν.