Το Μυστήριον του Θανάτου του Γρηγορίου Μοναχού

Αποτελεί δόγμα πίστεως εκ των θεμελιωδεστάτων του Χριστιανισμού η περί αθανασίας της ψυχής και μελλούσης Κρίσεως και περί Παραδείσου και Κολάσεως διδασκαλία. Χωρίς την ζωντανήν αυτήν πίστιν δεν δύναται καν κανείς να ονομάζεται Χριστιανός, αφού ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ενηνθρώπησεν ακριβώς ίνα σώση τας ψυχάς ημών και "ίνα λύση τα έργα του Διαβόλου" (Α' Ιωάν. 3, 8). Δια τούτο και ο Απόστολος Παύλος ομιλών περί Αναστάσεως του Κυρίου και ημών λέγει: "Ει εν τη ζωή ταύτη ηλπικότες εσμέν εν Χριστώ μόνον, ελεεινότεροι πάντων ανθρώπων εσμέν..." (Α' Κορ. 15, 19)! Και εις το Σύμβολον της Πίστεως καθημερινώς ομολογούμεν: "Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς ... Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος".

Αυτή λοιπόν η διδασκαλία, την οποίαν έζων οι Άγιοι και είχον καθημερινήν των έννοιαν και φροντίδα περισσότερον από την τροφήν του σώματός των, πολλάκις και εις πολλούς Αγίους απεκαλύφθη και επί το αισθηνότερον, πολλάς δε τοιαύτας αποκαλύψεις ευρίσκομεν εις τον μέγαν θησαυρόν της Εκκλησίας μας, τους Βίους των Αγίων μας.

Δύο εκ τούτων αποτελούν και το σύντομον περιεχόμενον του βιβλίου τούτου, το οποίον πιστεύομεν θα βοηθήση εις την αναζωπύρησιν αυτής της πίστεως και εις ανάλογον προσευχήν, αγώνα και κάθαρσιν διά Μετανοίας και Εξομολογήσεως, ως λέγει ο Άγιος Ευστράτιος εις την εν τέλει σχετικήν υπέρονον "Ευχήν" του, την οποίαν καλόν είναι να γνωρίζη από στήθους κάθε Χριστιανός και να απευθύνη και αυτήν μετά των άλλων προσευχών του εις τον Κύριον της ζωής και του θανάτου και Σωτήρα ημών.