Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα, Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου

Γέροντος Παϊσίου
Αγιορείτου

Αγιορείτες Πατέρες και Αγιορείτικα

Πολύ με πειράζει η συνείδησή μου, που δεν κράτησα σημειώσεις με λεπτομέρειες για τους ενάρετους Πατέρες, που έζησαν τώρα τα τελευταία χρόνια, για τους οποίους μου διηγούνταν οι ευλαβείς Γεροντάδες, όταν ήμουν αρχάριος Μοναχός· όπως επίσης και στην συνέχεια, για την μεγάλη μου αμέλεια, που δεν κράτησα, έστω στην μνήμη μου, όλα τα θεία γεγονότα, τα οποία έζησαν εκείνα τα άγια Γεροντάκια και μου τα διηγούνταν με πολλή απλότητα, για να με βοηθήσουν πνευματικά.

Οι Πατέρες εκείνης της εποχής είχαν πολλή πίστη και απλότητα και οι περισσότεροι ήταν με λίγα μεν γράμματα, αλλά, επειδή είχαν ταπείνωση και αγωνιστικό πνεύμα, δέχονταν συνέχεια τον θείο φωτισμό· ενώ στην εποχή μας, που έχουν γνώσεις, δυστυχώς η λογική κλόνισε την πίστη των ανθρώπων από τα θεμέλια και γέμισε τις ψυχές από ερωτηματικά και αμφιβολίες. Έτσι, επόμενο είναι να στερούμεθα τα θαύματα, γιατί το θαύμα ζήται και δεν εξηγείται με την λογική.

Το πολύ αυτό κοσμικό πνεύμα που επικρατεί στον σημερινό άνθρωπο, ο οποίος έχει στρέψει όλη την προσπάθεια στο πώς να ζήση καλύτερα, με μεγαλύτερη άνεση και με λιγότερο κόπο, δυστυχώς έχει επιδράσει και στους περισσότερους πνευματικούς ανθρώπους, οι οποίοι προσπαθούν και αυτοί πώς να αγιάσουν με λιγότερο κόπο -πράγμα που δεν γίνεται ποτέ, γιατί «οι Άγιοι έδιναν αίμα και ελάμβαναν πνεύμα». Και ενώ χαίρεται κανείς τώρα για την μεγάλη αυτή στροφή προς τους Αγίους Πατέρες και τον Μοναχισμό και θαυμάζει τους αξιόλογους νέους, που αφιερώνονται με ιδανικά, συγχρόνως όμως και πονάει, γιατί βλέπει όλο αυτό το καλό υλικό να μη βρίσκη το ανάλογο πνευματικό προζύμι, και έτσι δεν ανεβαίνει η πνευματική αυτή ζύμη και καταλήγει να γίνη σαν το λειψό ψωμί.

Παλαιότερα, πριν και από είκοσι χρόνια, εύρισκε κανείς ακόμη την απλότητα απλωμένη στο Περιβόλι της Παναγίας, και εκείνο το άρωμα της απλότητος των Πατέρων μάζευε τους ευλαβείς ανθρώπους, που μιμούνταν τις μέλισσες, και τους έτρεφε, και αυτοί μετέφεραν και στους άλλους από την πνευματική αυτή ευλογία, για να ωφεληθούν. Από όπου δηλαδή κι αν περνούσες, θα άκουγες να διηγούνται θαύματα και ουράνια γεγονότα, πολύ απλά, γιατί τα θεωρούσαν πολύ φυσιολογικά οι Πατέρες.

Ζώντας λοιπόν σ’ αυτή την πνευματική ατμόσφαιρα της Χάριτος, ποτέ δεν περνούσε λογισμός αμφιβολίας για όσα άκουγες, γιατί και ο ίδιος κάτι θα έβλεπες από αυτά. Αλλά ούτε και περνούσε λογισμός, για να σημειώσης ή να κρατήσης στην μνήμη σου τα θεία εκείνα γεγονότα για τους μεταγενέστερους, γιατί νόμιζες ότι θα συνεχισθή εκείνη η Πατερική κατάσταση. Πού να ήξερες ότι μετά από λίγα χρόνια ο περισσότερος κόσμος θα παραμορφωθή από την πολλή μόρφωση -επειδή διδάσκεται με το πνεύμα της αθεΐας και όχι με το πνεύμα του Θεού, για να αγιάση και την εξωτερική μόρφωση -και η απιστία θα φθάση σε τέτοιο σημείο, που να θεωρούνται τα θαύματα για παραμύθια της παλιάς εποχής. Φυσικά, όταν είναι ο γιατρός άθεος, όσες εξετάσεις και εάν κάνη σε έναν Άγιο με τα επιστημονικά μέσα (ακτίνες κ.λ.π.), δεν θα μπορέση μα διακρίνη την Χάρη του Θεού. Ενώ, εάν έχη αγιότητα και ο ίδιος, θα ιδή την θεία Χάρη να ακτινοβολή.
Για να δώσω μια ζωντανότερη εικόνα της Χάριτος και για να καταλάβουν καλύτερα οι αναγνώστες το πνεύμα το Πατερικό, που επικρατούσε πριν από λίγα χρόνια, θεώρησα καλό να αναφέρω, σαν παραδείγματα, μερικά περιστατικά από απλά Γεροντάκια της εποχής εκείνης.
Όταν ήμουν αρχάριος στην Μονή Εσφιγμένου, μου είχε διηγηθή ο ευλαβής Γερο-Δωρόθεος ότι στο Γηροκομείο ερχόταν και βοηθούσε ένα Γεροντάκι με τέτοια μεγάλη απλότητα, αφού νόμιζε ότι η Ανάληψη, που εορτάζει η Μονή, ήταν μία μεγάλη Αγία όπως η Αγία Βαρβάρα και, όταν έκανε κομποσχοίνι, έλεγε: «Αγία του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών»! Μια μέρα είχε έρθει στο Γηροκομείο ένας φιλάσθενος αδελφός, και, επειδή δεν υπήρχε κανένα δυναμωτικό φαγητό, το Γεροντάκι κατέβηκε γρήγορα-γρήγορα τα σκαλιά, πήγε στο υπόγειο και από το παραθυράκι που έβλεπε προς την θάλασσα, άπλωσε τα χέρια του και είπε: «Αγία μου Ανάληψη, δος μου ένα ψαράκι για τον αδελφό». Και ω του θαύματος! πετάχτηκε ένα μεγάλο ψάρι στα χέρια του, το πήρε πολύ φυσιολογικά, σαν να μη συνέβη τίποτε, και χαρούμενος το ετοίμασε, για να τονώση τον αδελφό.

Έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου
Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος
Σουρωτή Θεσσαλονίκης

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

• Εις το όνομα του Πατρός του Υιού και του Αγίου Πνεύματος ......................................7
• Ο Παπα-Τύχων ......................................................... .............................. 15
• Ο Γερο-Ευλόγιος (ο υποτακτικός του Χατζη-Γεώργη)  ............................................41
• Ο Γερο-Παχώμιος (ο υποτακτικός του Γερο-Ευλόγιου και εγγονός του Χατζη-Γεώργη).......43
• Ο Αναχωρητής του Άθωνα, Πατήρ Σεραφείμ  ..................................................... 44
• Ο άγνωστος Αναχωρητής (μάλλον ένας από τους αφανείς Αναχωρητάς του Άθωνα)  ........46
• Ο Ιερομόναχος Άνθιμος, ο διά Χριστόν σαλός.....................................................  47
• Ο Πατήρ Δανιήλ, ο θαυμαστός......................................................................  56
• Ο Γερο-Κοσμάς, ο Παντοκρατορινός (ο Αμπελικός) ............................................... 59
• Ο Παπα-Φιλάρετος, ο Ηγούμενος της Ι.Μ. Κωνσταμονίτου .......................................62
• Ο Γερο-Πέτρος (ο Πετράκης) .........................................................................64
• Ο Γερο-Αυγουστίνος ...................................................................................74
• Ο Πατήρ Γεώργιος, ο Αναχωρητής .................................................................. 81
• Ο Γερο-Φιλάρετος ....................................................................................  85
• Ο Γερο-Εφραίμ, ο «τάλας» ........................................................................... 89
• Ο Γερο-Κωνσταντίνος, ο διά Χριστόν σαλός  ........................................................ 91
• Ο Παπα-Σάββας, ο Εσφιγμενίτης ..................................................................... 94
• Ο Ιερομόναχος… που ταλαιπωρήθηκε από τον πειρασμό για έναν υπερήφανο λογισμό ........96
• Οι απροετοίμαστοι κληρικοί, που εμποδίστηκαν από τον Θεό και δεν λειτούργησαν ...........98
• Ο Γερο-Αββακούμ .......................................................................................99
• Οι δύο φαντασμένοι Μοναχοί που πλανέθηκαν ....................................................  100
• Ο θεληματάρης υποτακτικός ..........................................................................102
• Ο ευλαβής και υπάκουος υποτακτικός .............................................................. 103
• Ο αμελής νεαρός Μοναχός..............................................................................104
• Ο ηλικιωμένος αμελής Μοναχός .......................................................................105
• Άγγελος ελέγχει την Ιδιόρρυθμη Μονή Ξηροποτάμου............................................... 106
• Ο αδελφός που σώθηκε χωρίς κόπο, επειδή δεν κατέκρινε ........................................107
• Πληροφορία του θανάτου του Παπα-Μεθοδίου και Παπα-Ιωακείμ ................................108
• Ο υποτακτικός που δεν έκανε υπακοή στον Γέροντά του και σώθηκε,
  επειδή ήλπιζε στον Θεό..................................................................................109
• Ψάλτης συμπανηγυρίζει με αδελφό που είχε πεθάνει πριν από έξι μήνες..........................111
• Ο Γερο-Τρύφων ..........................................................................................112
• Ο Παπα-Κύριλλος, ο Ασκητής της Σκήτης της Ι. Μονής Κουτλουμουσίου
  και αργότερα Ηγούμενος της αυτής Μονής ............................................................118
• Η Παναγία χρίει τον ευλαβή αρχάριο ..................................................................121
• Ο πολύ πιστός και φιλότιμος νεαρός Μοναχός θεραπεύεται από τον Χριστό ......................122
• Οι αρρώστιες έχουν ωφέλεια και ουράνιο μισθό, όταν τις υπομένουμε............................ 123
• Ο Διακονητής που γόγγυζε...............................................................................123
• Ο απρόσεκτος λόγος αφελούς Μοναχού που δέχθηκε παιδαγωγική τιμωρία από τον Θεό....... 124
• Η Παναγία προστατεύει και παρακολουθεί τους Μοναχούς στο Περιβόλι της σαν καλή Μάνα ...126
• Ο Οσιομάρτυς Δαμιανός θεραπεύει νεαρό Μοναχό.................................................... 126
• Η αξία του Μοναχού ......................................................................................127
• Η δύναμη της προσευχής του Μοναχού..................................................................128
• Η δύναμη του κομποσχοινιού, της ευχής................................................................129
• Η δύναμη της ευχής  ......................................................................................129
• Η ευχή με κόμπο...........................................................................................130
• Από την κοσμική ευκολία έρχεται η πνευματική δυστυχία του Μοναχού ........................... 130
• Η κοσμική λογική φέρνει την πνευματική καταστροφή ..............................................  131
• Η ησυχία και η αμεριμνησία είναι η μεγαλύτερη προϋπόθεση για την πνευματική ζωή,
  την οποία χαίρεται η Παναγία ...........................................................................131
• Οι Μοναχοί πρέπει να είναι το καλό παράδειγμα των λαϊκών .....................................   132
• Ο Άγιος Γεώργιος φροντίζει για την Πανήγυρη .......................................................  133
• Ο Άγιος Σπυρίδων φροντίζει για την Πανήγυρη ........................................................134
• Του Θεού η ευλογία έρχεται όταν δίνουμε ευλογία ................................................... 135
• Η πρόνοια της Γλυκοφιλούσης στην Ι. Μονή Φιλοθέου  ............................................... 136
• Ο άσπλαγχνος Μοναχός που πλανέθηκε, γιατί έκανε ξερή άσκηση, χωρίς αγάπη και διάκριση ..137
• Ο Μοναχός που σώθηκε από τη φοβερή πλάνη ......................................................... 140
• Ευχάριστα γεγονότα ......................................................................................  142
• Άγγελος του ογδόου αιώνος  ............................................................................. 147
• Η επιστροφή στον Θεό από τη γη στον Ουρανό ......................................................... 149