Η Θεία Ευχαριστία και η Θεία Κοινωνία

Οι σελίδες που ακολουθούν είναι μία ταπεινή προσπάθεια εισαγωγής στο μυστήριο της θείας Λειτουργίας, δηλαδή στο μυστήριο του Ιησού Χριστού. Διότι η θεία Λειτουργία είναι μία εικόνα της ζωής του Χριστού.

Η θεία Λειτουργία είναι η προσφορά της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο και η κοινωνία του ανθρώπου στην προσφορά αυτή: Ούτως ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις Αυτόν μη απόληται, αλλ' έχη ζωήν αιώνιον... Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα, έχει ζωήν αιώνιον.

Η προσφορά της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο και η ευχαριστία του ανθρώπου προς τον Θεό, είναι το πρώτο μέρος του ευχαριστιακού Μυστηρίου: η θεία Ευχαριστία. Το δεύτερο μέρος είναι η συμμετοχή και η κοινωνία του ανθρώπου στην προσφορά του Χριστού: η θεία Κοινωνία. Με την θεία Ευχαριστία ο άνθρωπος εκφράζει την ευγνωμοσύνη του στον Θεό για την δωρεά του Μονογενούς. Με την θεία Κοινωνία ο άνθρωπος γίνεται σύναιμος και σύσσωμος του Υιού του Θεού. Με τις δύο αυτές μυστηριακές πράξεις πραγματοποιείται ο σκοπός για τον οποίο ο Χριστός ώρισε να τελείται η θεία Λειτουργία.

* * *

Ο Χριστός είπε: Εγώ ειμι ο Άρτος της ζωής... Εάν τις φάγη εκ τούτου του Άρτου, ζήσεται εις τον αιώνα. Και ο Άρτος δε ον εγώ δώσω, η σαρξ μου εστιν, ην εγώ δώσω υπέρ της του κόσμου ζωής... Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει, καγώ εν αυτώ. Διά της θείας Κοινωνίας γινόμαστε ένα σώμα με τον Κύριο. Ο ιερός Χρυσόστομος εξηγεί γιατί ο Χριστός μας παρέδωσε τα άχραντα Μυστήρια: "Είναι ανάγκη να μάθουμε το θαύμα των Μυστηρίων (δηλαδή της θείας Ευχαριστίας), τι ακριβώς είναι, και γιατί μας δόθηκε και τι ωφελούμαστε από αυτό: Ένα σώμα γινόμαστε και μέλη εκ της σαρκός Αυτού και εκ των οστέων Αυτού... Ας αναμιχθούμε με την σάρκα του Χριστού. Αυτό επιτυγχάνεται με την τροφή που μας χάρισε, θέλοντας να μας δείξη την μεγάλη αγάπη που έχει για μας".

Ο άνθρωπος με την συμμετοχή του στο ευχαριστιακό Μυστήριο δέχεται μέσα του τον Χριστό. Έτσι αρχίζει να ζη μέσα του ο Χριστός: Ζω ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός. Αυτό που δεν κατόρθωσε ο άνθρωπος μέσα στον Παράδεισο της αρχικής δημιουργίας, αρχίζει να το ζη μέσα στην Εκκλησία, τον καινούριο Παράδεισο, με την θεία Κοινωνία. Στην θεία Λειτουργία επιτυγχάνεται ο σκοπός της ενσάρκου Οικονομίας: να ζήση ο άνθρωπος την ζωή του Χριστού.

* * *

Ο Λειτουργός ενώπιον του φρικτού Θυσιαστηρίου βιώνει το θαύμα της Τριαδικής θεοφανείας. Ως άλλος Βαπτιστής Ιωάννης βλέπει τον Ιησούν ερχόμενον προς αυτόν και λέγει· ίδε ο Αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου. Κατά την ώρα του καθαγιασμού βλέπει σχιζομένους τους ουρανούς και το Πνεύμα ως περιστεράν καταβαίνον επάνω στον Χριστό· και φωνή ακούγεται εκ των ουρανών· συ ει ο Υιός μου ο αγαπητός. Την στιγμή της θείας Κοινωνίας, ο Λειτουργός αγγίζει την ακήρατον κορυφήν του Δεσπότου και γίνεται κοινωνός του Μυστικού Δείπνου Του. Ο λειτουργός του Κυρίου θέλει να μελετά διαπαντός αυτό το θαύμα των Μυστηρίων· όμως αδυνατεί να το εκφράση με λόγους. Ο λόγος του μένει πάντα ελλιπής· πάντα θα υπάρχει κάτι που δεν λέχθηκε και ίσως δεν θα λεχθή ποτέ. Ζητά συγχώρεση γι' αυτό από τους αδελφούς αναγνώστες. Ζητά ακόμη τις ευχές τους, ώστε να αξιωθή να βιώση το μυστήριο της αγάπης του Θεού, και την χαρά των καθορώντων το άρρητο κάλλος του προσώπου Του.

Πάσχα του 2000

Ιερομόναχος Γρηγόριος