Ελπιδοφόρα πνευματικά αντίδοτα

Χωρίς Σταυρό στην γη, δεν υπάρχει στέφανος δόξης στον ουρανό. Και ο Χριστός μας δοξάστηκε από τον εν ουρανοίς Πατέρα Του και ως άνθρωπος, επειδή έγινε υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού.

Έχουμε την πεποίθηση ότι ο δικός μας σταυρός , είτε είναι αρρώστια, πτωχεία, θάνατος, ότι είναι μεγάλος, και βαρύς περισσότερο από τους άλλους.Κι όμως στην πραγματικότητα ο δικός μας σταυρός είναι ο πιο κατάλληλος για εμάς και ελαφρός.

Στη ζωή αυτή όλοι οι άνθρωποι φέρνουμε ο καθένας μας τον σταυρό του. Η διαφορά είναι στο μέγεθος, το βάρος και την λάμψη. Άλλος έχει τον σταυρό των οικογενειακών προβλημάτων. Άλλος σηκώνει τον σταυρό των ασθενειών, της ισόβιας παραλύσεως, της τυφλώσεως, της συκοφαντίας, του θανάτου προσφιλών, της ορφάνιας. Άλλος φέρνει τον σταυρό των διωγμών για την πίστη, των ειρωνειών, τον σταυρό της εξορίας για τον Χριστό ή τον σταυρό του μαρτυρίου για την πίστη του Χριστού.

Δεν πρέπει να δυσανασχετούμε στις θλίψεις της ζωής, τις ασθένειες, τις δοκιμασίες και τους διάφορους πειρασμούς, που αντιμετωπίζουμε, άλλοτε από απροσεξίες και τα σφάλματά μας, και άλλοτε από παραχώρηση του Θεού για το συμφέρον και την σωτηρία της αθανάτου ψυχής μας. Όλα αυτά είναι σταυροί στα μέτρα μας που οφείλουμε να τους δεχόμαστε και να σηκώνουμε με υπομονή και ευχαριστία.

Ο Απόστολος των εθνών Παύλος έλεγε: "χαίρω εν τοις παθήμασί μου". Να ευχαριστούμε κι εμείς τον Σωτήρα μας Χριστό που μας έδωσε ό,τι μπορούμε να σηκώσουμε. Ας εξακολουθήσουμε τον δρόμο της ζωής μας "βαστάζοντες τον σταυρό μας" χριστιανικα, για να βοηθήσουμε το σωστικό σχέδιο του Θεού, που, μέσα απο τις ποικίλες θλίψεις και δοκιμασίες, στοχεύει στη μετάνοιά μας, την διόρθωσή μας και την θεραπεία της ψυχής μας, για να μας ανοίξει τις πύλες του ουρανού.