| ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ |
5 |
| ΕΚΚΛΗΣΙΑ |
7 |
| Το πνευματικό ιατρείο |
9 |
| Πνευματική πανήγυρις και ιατρείο των ψυχών |
9 |
| Προτύπωσι της Ιουδαϊκής και Χριστιανικής Εκκλησίας |
10 |
| Είναι η κληρονομούσα. Η αγάπη του Νυμφίου προς αυτήν. Τα ενδύματα της Εκκλησίας και ποια πρέπει να είναι η σχέσι μας με αυτήν |
11 |
| Κατά αναγωγή λέγεται η Εκκλησία Σιών και Όρος |
14 |
| Η υπερβολική τιμή. Ο ποικίλος στολισμός της Εκκλησίας |
14 |
| "Επί το αυτό πλούσιος και πένης". Η ευγένεια της Εκκλησίας· κοινή σε αυτήν η διδασκαλία για πλούσιους και φτωχούς |
21 |
| "Στείρα ήν, αλλ' εγένετο μήτηρ πολλών" |
23 |
| Όταν άρχιζε να βλαστάνη, συνέχεια επετίθεντο |
24 |
| Είναι ως όρος Σιών, αλλά και "ασφαλεστέρα Ιερουσαλήμ" |
25 |
| Το σιτάρι και ο λόγος |
27 |
| "Το θαυμαστόν της Εκκλησίας..." |
27 |
| Είναι "μήτηρ πάντων" και η σύναξι σ' αυτήν είναι πανήγυρις επουρανίων και επιγείων |
31 |
| Από πόσους πολεμήθηκε η Εκκλησία; Αλλά ποτέ δεν νικήθηκε. Το πλοίο κλυδωνίζεται, αλλά δεν βυθίζεται |
33 |
| Υπάρχει στην γη, αλλά η ζωή της είναι ουράνια |
35 |
| Είναι πιο πολύτιμη από τον ουρανό |
36 |
| Δεν παίζει ρόλο η κοινωνική διαφορά των γονέων |
36 |
| Ζαρά και Φαρές |
37 |
| Ρουθ και Εκκλησία |
38 |
| Η οικία όλων μας |
40 |
| Σήμερα η εκκλησία κατάντησε οικία. Είναι πολλά εκείνα που μας ενώνουν |
41 |
| Δεν είναι η εκκλησία χρυσοχοείο, αλλά πανήγυρις αγγέλων |
42 |
| Προτύπωσις της Εκκλησίας |
42 |
| Το πνευματικό ιατρείο |
43 |
| Ο Χριστός και η Εκκλησία |
43 |
| "Αίμα και ύδωρ". Από αυτά τα δύο συστήθηκε η Εκκλησία |
44 |
| Κατάστασις αγγελική |
44 |
| Φρούριο κατασκεύασε εναντίον του διαβόλου |
45 |
| Γιατί έγινε |
46 |
| Ο Χριστός και η Εκκλησία |
46 |
| Ουρανός ήταν τότε η εκκλησία |
47 |
| Άλλο θησαυροφυλάκιο του πατρικού πλούτου |
48 |
| Η εκκλησία, είναι τόπος αγγέλων, αρχαγγέλων, βασίλειο του Θεού, ο ίδιος ο ουρανός |
48 |
| Ο θόρυβος στην Εκκλησία |
49 |
| Η Εκκλησία είναι πνευματικό λουτρό |
50 |
| Η δύναμις του συνόλου των εκκλησιών |
51 |
| Είναι το κοινό σώμα μας |
52 |
| Είναι όνομα συμφωνίας και ομονοίας |
53 |
| Το συμπλήρωμα του Χριστού είναι η εκκλησία |
53 |
| Οικοδομή αποτελούμενη από τις ψυχές μας |
55 |
| Οικία πατρική είναι η Εκκλησία |
56 |
| Το στρατόπεδο της Εκκλησίας |
56 |
| Η μικρή οικία |
57 |
| Η αλήθεια και στύλος και εδραίωμα της Εκκλησίας |
57 |
| Δεν αναγνωρίζει την διαφορά κυρίου και υπηρέτη |
58 |
| Είναι σώμα |
58 |
| Η κιβωτός προτύπωσις της Εκκλησίας |
59 |
| "Οι πύλες του Άδη δεν θα την κατανικήσουν" |
60 |
| Συγκροτήθηκε από την πλευρά του Χριστού |
63 |
| Το σώμα των πιστών είναι ένα |
64 |
| Λιμάνι και Παράδεισος |
64 |
| Ανώτερη από την κιβωτό |
65 |
| Από "αίμα και ύδωρ" |
65 |
| Ο νυμφίος και η νύμφη |
66 |
| Κενοδοξία στην Εκκλησία |
69 |
| Το θαυμαστό ιατρείο. Φάρμακο ο λόγος του Θεού |
70 |
| Πώς ενεργεί το φάρμακο |
71 |
| Εκκλησία είναι πίστις και τρόπος ζωής |
72 |
| Τίποτε δεν είναι ίσο με την Εκκλησία· κλυδωνίζεται, αλλά δεν καταποντίζεται |
73 |
| Τίποτε δεν είναι πιο δυνατό από την Εκκλησία |
74 |
| Έχει πολλά ονόματα |
74 |
| Λέγεται νύμφη, θυγατέρα, δούλη, βασίλισσα, κρίνος |
75 |
| Πόρνη επιθύμησε ο Θεός |
76 |
| Έρχεται προς την πόρνη και γίνεται άνθρωπος ο Χριστός |
77 |
| Ο αρραβώνας και η προίκα |
78 |
| Ένδυμα της Εκκλησίας είναι η πολιτεία της Εκκλησίας |
80 |
| Οι διαφορετικοί δρόμοι |
81 |
| Το ένδυμά της είναι ποικίλο |
82 |
| "Άκουσε, θυγατέρα" (Ψαλμ. 41, 11) |
82 |
| Τίποτε δεν είναι πιο δυνατό από την Εκκλησία |
86 |
| Πόσοι τύραννοι θέλησαν να νικήσουν την Εκκλησία; |
87 |
| Εκείνος που την πολεμά, καταστρέφει τον εαυτό του |
89 |
| Η αλήθεια της προρρήσεως και η δύναμι της εκπληρώσεως |
89 |
| Ο δημιουργικός λόγος του Θεού |
91 |
| Η υπερβολική δύναμις του λόγου του Θεού |
91 |
| Απαρίθμησε τους τυράννους |
94 |
| Η δύναμις της προρρήσεως |
95 |
| Αναρίθμητα άλλα βασανιστήρια |
96 |
| Ξεπερνά κάθε θαύμα |
97 |
| Η ευθύνη μας για την ψυχή του άλλου |
98 |
| Το λιμάνι στο πέλαγος της ζωής |
98 |
| Η ισότητα στην Εκκλησία |
99 |
| Αποκρούει τις επαναστάσεις των παραλόγων παθών |
100 |
| Τύραννοι πολέμησαν την Εκκλησία |
100 |
| Είναι ανώτερη και από την Κιβωτό |
101 |
| ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΣ |
103 |
| Το ζητούμενο |
103 |
| Το παράδοξο |
105 |
| Το περιεχόμενο |
106 |
| Εάν θέλης ευχαρίστησι, εδώ πρέπει αν συχνάζης |
107 |
| Κάθε γιορτή είναι συνάθροισις |
108 |
| Έλα και γίνε άνθρωπος |
109 |
| Τρόπος Εκκλησιασμού |
111 |
| Πώς πρέπει να γίνεται |
114 |
| Η απαιτούμενη ευταξία και πώς κατορθώνεται |
115 |
| Με σιγή μυστική |
116 |
| Χρειάζεται προθυμία |
117 |
| Το πνευματικό ιατρείο |
117 |
| Αποτελέσματα του Εκκλησιασμού. 'Ποια η ωφέλεια όταν δεν αγωνίζεσθε;' |
118 |
| Ας μπαίνουμε στην Εκκλησία με την πρέπουσα τιμή |
121 |
| "Μη εγκαταλείποντες την επισυναγωγήν εαυτών" |
123 |
| Μεγάλο αγαθό η σύναξις των πιστών |
125 |
| Το αποτέλεσμα του συχνού εκκλησιασμού |
126 |
| Γιατί αντικαθιστάς την γαλήνη με την ταραχή; |
129 |
| Αδικαιολόγητοι οι πλούσιοι |
130 |
| Δάνεισέ μου δύο ώρες και θα γίνης ακαταμάχητος |
131 |
| Οι υπεύθυνοι για τους απόντες του Εκκλησιασμού |
131 |
| Η πρόφασις του μη εκκλησιασμού |
133 |
| Βασική αιτία η ραθυμία μας |
135 |
| Παραδειγματίσου από τους Ιουδαίους |
136 |
| Αν έλθης εδώ, θα έχης τον Θεό σύμμαχο |
137 |
| Το κέρδος της συνάξεως. Η πνευματική εξουσία |
138 |
| Πώς πρέπει να εξερχώμαστε από τον Ναό |
139 |
| Η συμπεριφορά μας |
140 |
| Η κατάλληλη στάσι μας κατά την Θεία Λειτουργία |
141 |
| Σκοπός του εκκλησιασμού |
143 |
| Ας μιμηθούμε όσους κουβαλούν το νερό με τα αγγεία |
144 |
| Ποια είναι η δικαιολογία των πολλών; |
144 |
| Με τον εκκλησιασμό κατορθώνεται ο ορθός τρόπος ζωής και η καθαρότητα των δογμάτων |
146 |
| Η παρουσία του σώματος αυξάνει την άμυνα της ποίμνης |
148 |
| Στην εκκλησία μαζί με τα παιδιά |
150 |
| Αποτέλεσμα: Ο ενάρετος βίος, η ορθή φιλοσοφία και η ορθοδοξία |
151 |
| Η βάσις όλων των αγαθών |
152 |
| Τα λιμάνια στο πέλαγος |
153 |
| Το εμπόδιο |
153 |
| "Δάνεισε δύο ώρες στον Θεό..." |
154 |
| Οι πολλαπλές ωφέλειες του εκκλησιασμού |
156 |
| ΙΕΡΩΣΥΝΗ |
158 |
| Άγγελο ονομάζει τον ιερέα η Γραφή |
160 |
| Η τιμή στους ειδωλολάτρες |
160 |
| Η τιμή μεταβαίνει στον Κύριο των όλων |
161 |
| "Οι ιερείς σου Κύριε ενδύσονται δικαιοσύνην..." |
163 |
| Συνηθίζει η Γραφή να ονομάζη τον ιερέα άγγελο και Θεό |
164 |
| "Κι αν είναι ανάξιος, εγώ τον τιμώ..." |
164 |
| Άλλα τα όρια της βασιλείας και άλλα της ιερωσύνης |
165 |
| Μη διαβάλλης την ιερωσύνη, βλέποντας ιερέα ανάξιο |
166 |
| Η ευθύνη του ιερέως και του βασιλέως |
167 |
| Η ιερωσύνη είναι ανώτερη απο την βασιλεία |
168 |
| Η ιερωσύνη είναι πιο σεβαστή και από την βασιλεία |
170 |
| Διαφορά ιερέως και βασιλέως |
171 |
| Η ιερωσύνη είναι πιο σεβαστή και από την βασιλεία |
173 |
| Τι εξοργίζει τον Θεό |
176 |
| Η ευθύνη των ιερέων, όταν μεταδίδουν στους ανάξιους |
176 |
| Μεγάλη η αξία των ιερέων |
179 |
| Δεν πρέπει να κρίνωνται από τους κατώτερους |
180 |
| Ο ιερέας δανείζει την γλώσσα του και δίνει το χέρι του |
181 |
| Έργο του αγγέλου |
182 |
| Είμαστε πρέσβεις του Θεού στους ανθρώπους |
182 |
| Μέσω αυτών γεννηθήκατε την αιώνια γέννησι |
184 |
| Τίποτε πιο ευχάριστο από τους κόπους του ιερέα |
188 |
| Το αξίωμα της ιερωσύνης είναι μεγάλο και θαυμαστό |
188 |
| Την ίδια προσφορά προσφέρουν και οι σημερινοί ιερείς |
189 |
| Η υπεροχή της ιερωσύνης |
192 |
| Ποιος πρέπει να είναι ο ιερέας |
192 |
| Γίνει βασιλιάς και ιερέας και προφήτης |
193 |
| Η καλλίτερη προσευχή του ιερέα |
193 |
| Ο κοινός πατέρας όλης της οικουμένης |
194 |
| Ο ιερέας πρέπει και να διατάσση και να ομιλή αυθεντικά |
195 |
| Πρέπει να υπερέχουν των φυσικών πατέρων |
197 |
| Αυτός που τιμά τον ιερέα, θα τιμήση και τον Θεό |
198 |
| Ο ιερέας είναι άγγελος του Κυρίου |
199 |
| Όλους δεν τους χειροτονεί ο Θεός, μέσω όλων ενεργεί |
199 |
| Αν διδάσκη ορθά, μην εξετάζης την ζωή του, αν έχη δόγμα διεστραμμένο, μην υπακούς σε αυτόν |
200 |
| Αν ο ιερέας είναι κακός, είναι παρηγοριά Στον αρχόμενο; |
202 |
| Το παν ο Θεός το εργάζεται· αυτός γίνεται μόνο το σύμβολο |
204 |
| Η προσφορά είναι η ίδια. Το παν είναι της πίστεως |
205 |
| Άνθρωποι ωρίσθηκαν προϊστάμενοι στις εκκλησίες, για να συμπονούν με τους συνανθρώπους τους |
206 |
| ΛΟΓΟΙ ΠΕΡΙ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ |
207 |
| ΛΟΓΟΣ ΠΡΩΤΟΣ |
208 |
| ΛΟΓΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ |
208 |
| α'. Η ιερωσύνη είναι μεγίστη απόδειξις της αγάπης προς τον Χριστό |
209 |
| β'. Η υπηρεσία της ποίμνης του Χριστού είναι μεγαλύτερη από άλλες |
210 |
γ'. Η ιερωσύνη απαιτεί μεγάλα και θαυμαστά ψυχικά προσόντα
|
213 |
δ'. Η ιερατική διακονία είναι γεμάτη από δυσκολίες και κινδύνους. Τα επιτίμια και οι κίνδυνοι από αυτά
|
215 |
| ε'. Απέφυγα την χειροτονία ένεκα αγάπης προς τον Χριστό |
221 |
| στ'. Απόδειξι της αρετής του Βασιλείου και της μεγάλης του αγάπης |
223 |
| ζ'. Δεν ήθελα να υβρίσω τους εκλέκτορες με την φυγή μου |
224 |
| η'. Με την φυγή μου απάλλαξα τους εκλέκτορες από τις κατηγορίες του κόσμου |
226 |
| ΛΟΓΟΣ ΤΡΙΤΟΣ |
229 |
| α'. Την δική τους υπόληψι έβλαψαν, όσοι υπαινίχθηκαν, ότι παραιτήθηκα από υπερηφάνεια |
229 |
| β'. Δεν έφυγα από κενοδοξία |
230 |
| γ'. Αν επιθυμούσα την δόξα, θα αποδεχόμουν την εκλογή |
231 |
δ'. Η ιερωσύνη είναι φρικτό μυστήριο, η καινοδιαθηκική όμως φρικωδέστερη της παλαιοδιαθηκικής. Ασκείται μεν επί της γης, αλλά ανήκει στην τάξι των επουρανίων ταγμάτων
|
232 |
ε'. Μεγάλη η εξουσία και η τιμή των ιερέων
|
234 |
| Διά μέσου των ιερέων ενδυόμαστε τον Χριστό |
236 |
| στ'. Οι ιερείς είναι διάκονοι των μεγαλύτερων δωρεών |
236 |
| ζ'. Ο Παύλος γέμιζε από φόβο |
239 |
| η'. Ο φόβος του Ιερού Χρυσοστόμου |
240 |
| θ'. Καταλαμβάνεται από κενοδοξία και από τα σχετικά με αυτήν δεινά |
241 |
| Η γυναίκα και η ιερωσύνη |
242 |
| ι'. Δεν είναι η ιερωσύνη αιτία αυτών των δεινών, αλλά η δική μας ραθυμία |
243 |
| Αποτελέσματα των ανεξέταστων χειροτονιών |
244 |
| Δεν πρέπει να υπάρχη η επιθυμία της ιερωσύνης |
244 |
| ια'. Η επιθυμία της φιλαρχίας πρέπει να εκβάλλεται από την ψυχή του ιερέα |
245 |
| Αποτελέσματα της άδικης καθαιρέσεως |
246 |
| Η κενοδοξία |
247 |
| ιβ'. Ο ιερέας πρέπει να έχη ψυχή καλά αρμοσμένη και πολύ δυνατή. Άλλα ηθικά προσόντα των ιερέων |
248 |
| ιγ'. Ο θυμός |
250 |
| Οι άρχοντες και το παράδειγμά τους |
251 |
| Ανάγκη μεγάλης προσοχής |
252 |
ιδ'. Η παμφάγος φλόγα του φθόνου και το περιβάλλον
|
253 |
ιε'. Η απαιτούμενη αμεροληψία και προσοχή
|
256 |
| ιστ'. Ο ιερωμένος για ένα μόνο πρέπει να φροντίζη, την οικοδομή του εκκλησιαστικού σώματος |
259 |
| Ο φθόνος |
261 |
ιζ'. Ηθικά και διοικητικά προσόντα των κληρικών
|
262 |
| Η προστασία των χηρών |
263 |
| Η φιλοξενία |
268 |
ιη'. Η μέριμνα των παρθένων
|
268 |
| Το δικαστικό έργο |
272 |
| Συμπεριφορά προς τους ποιμαινομένους |
273 |
| Το θέμα του αφορισμού |
275 |
| ΛΟΓΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ |
277 |
| α'. Όχι μόνο οι επιδιώκοντες να εισέλθουν στον κλήρο, αλλά και οι αναγκαζόμενοι τιμωρούνται αυστηρά για τα αμαρτήματα και τα σφάλματά τους |
277 |
| Το πρόβλημα των χειροτονιών |
283 |
| β'. Οι χειροτονούντες αναξίους υπόκεινται στην ίδια τιμωρία και αν ακόμη αγνοούν το ποιόν των χειροτονουμένων |
285 |
| γ'. Απαραίτητη η ανάγκη του λόγου ως φάρμακου |
290 |
| δ'. Πρέπει να είναι προετοιμασμένος για τις μάχες κατά των ειδωλολατρών, των Ιουδαίων και των αιρετικών |
291 |
| ε'. Πρέπει να είναι πολύ έμπειρος γνώστης της διαλεκτικής μεθόδου |
295 |
| στ'. Πρότυπο διδασκάλου ο Παύλος |
297 |
| ζ'. Ο Παύλος έγινε λαμπρό παράδειγμα όχι μόνο από τα θαύματα, αλλά και από την δύναμι των λόγων του |
300 |
| η'. Ο απόστολος θέλει και εμείς να κατορθώσουμε, να αποκτήσουμε την δύναμι του λόγου |
302 |
| θ'. 'Οταν δεν υπάρχη στον ιερέα η δύναμις του λόγου, το ποίμνιο παθαίνει μεγάλη ζημία |
304 |
| ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ |
307 |
| α'. Οι ομιλίες στο κοινό απαιτούν πολύν κόπο |
307 |
| β'. Ο διδάσκαλος πρέπει και τα εγκώμια να παραβλέπη και να είναι ικανός στον λόγο |
308 |
| γ'. Αποφυγή των εγκωμίων του πλήθους |
309 |
| δ'. Πρέπει να καταφρονή την βασκανία και τον φθόνο |
310 |
| ε'. Η ρητορική πρέπει να καλλιεργήται περισσότερο από τον γνώστη της παρά από τον αμαθή |
311 |
στ'. Η παράλογη κατηγορία των πολλών πρέπει ούτε παντελώς να καταφρονήται, ούτε να υπερεκτιμάται
|
313 |
| ζ'. Ο ιεροκήρυκας πρέπει να ρυθμίζη το περιεχόμενο των λόγων του μόνο με βάσι το θέλημα του Θεού |
315 |
| η'. Όποιος δεν καταφρονεί τους επαίνους, θα υποστή δεινά |
315 |
| ΛΟΓΟΣ ΕΚΤΟΣ |
319 |
| α'. Οι ιερείς έχουν την ευθύνη για τις αμαρτίες των άλλων |
319 |
| β'. Ο ποιμένας και ο μοναχός |
320 |
| γ'. Ο αγώνας του μοναχού είναι ευκολώτερος από του προεστώτα της εκκλησίας |
322 |
| δ'. Στον ιερέα έχει ανατεθή η προστασία της οικουμένης |
324 |
| Η απαιτούμενη καθαρότητα ως λειτουργός |
325 |
| Η ψυχή του ιερέα πρέπει να λάμπη σαν φως |
326 |
| ε'. Ο ιερέας πρέπει να είναι κατάλληλος για όλα |
327 |
στ'. Η διαποίμανση του πλήθους είναι μεγαλύτερο σημείο καρτερίας από την μοναχική άσκησι
|
329 |
| ζ'. Ο μοναχός και ο ιερέας δεν ωφελούνται στον ίδιο βαθμό από την άσκησι |
329 |
η'. Η αρετή επιτυγχάνεται ευκολώτερα από τους μοναχούς παρά από εκείνους οι οποίοι φροντίζουν για πολλούς
|
332 |
| Οι κίνδυνοι από το ιερατικό αξίωμα |
333 |
| θ'. Δεν πρέπει να καταφρονούνται οι κατηγορίες του πλήθους, έστω και αν είναι ψευδείς |
335 |
ι'. Η ατομική σωτηρία δεν είναι μεγάλο κατόρθωμα
|
337 |
| ια'. Μεγαλύτερη τιμωρία επίκειται για τα αμαρτήματα των ιερέων, παρά για εκείνα των ιδιωτών |
338 |
| ιβ'. Παράστασι της οδύνης και του φόβου, που προκάλεσε η προσδοκία της ιερωσύνης με παραδείγματα |
339 |
| Παραδείγματα οδύνης επί τη προσδοκία της ιερωσύνης |
344 |
| ιγ'. Ο εναντίον ημών πόλεμος του διαβόλου είναι ο χαλεπώτερος |
347 |
| Δεν είναι άγγελος ο ιερέας |
351 |
| Ο ιερέας ανώτερος του βασιλιά |
351 |
| ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ |
353 |
| Ο ταχυδρόμος του Θεού |
353 |
| Ο έπαινος του ιεροκήρυκα |
354 |
| Πώς πρέπει να είναι ο ιεροκήρυκας |
354 |
| Ο ιατρός: 'Εσύ με μισείς, εγώ σε αγαπώ' |
355 |
| Ιατρός, δικαστής και νομοθέτης |
357 |
| Όποιος δεν κηρύττει είναι υπεύθυνος |
358 |
| Τι πρέπει να λένε |
359 |
| Ο υπηρέτης του Θεού |
360 |
| Όποιος σαλπίζει, και αν δεν βγη κανένας στον πόλεμο, πρέπει να σαλπίζη |
361 |
| Πώς πρέπει κανείς να κηρύττει τον λόγο |
362 |
| Η αρετή του ιεροκήρυκα |
363 |
| Πότε κοπιάζει ευχάριστα |
364 |
| Ο νόμος του Θεού για τους ιεροκήρυκες |
364 |
| Πες και συμβούλευσε. Δεν σε άκουσε; |
369 |
| Συμβούλεψες και δεν έπεισες; Δάκρυσε! |
371 |
| Η περίπτωσις του Ιούδα |
372 |
| Ας κάνουμε το χρέος μας |
375 |
| Πρέπει να αναμένη τον κατάλληλο καιρό |
376 |
| Εγώ δεν θα παύσω να τα λέω |
376 |
| Πρέπει να είναι γενναίος και δυνατός |
377 |
| ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ |
379 |
| Ο Θεός γνωρίζει να οικονομή τα πράγματα με τον πιο χρήσιμο τρόπο |
379 |
| Ανερχόμαστε στην εξουσία για την δόξα |
379 |
| Δεν νομίζω, ότι είναι πολλοί, ανάμεσα στους Ιερείς, εκείνοι που σώζονται |
381 |
| Όταν επιθυμήσης την Ιερωσύνη, σύγκρινε με την γέεννα |
383 |
| Τα πάντα χάθηκαν και καταστράφηκαν |
384 |
| Ο στρατηγός του πνευματικού πολέμου. Έχει ανάγκη από βοήθεια |
386 |
| Ποιος πρέπει να είναι ο επίσκοπος |
387 |
| Ένοχος ο επίσκοπος, όταν δεν κηρύττη |
396 |
| Οι μεγάλες ευθύνες |
397 |
| Χρειάζεται την χάρι και την ειρήνη του Θεού |
398 |
| Είναι υπεύθυνος για πολλούς. Αυτό είναι τιμή και εξουσία; |
398 |
| Φάσεις και αντιφάσεις |
400 |
| Μεγάλος ο κίνδυνος |
401 |
| Γνωρίσματα του προεστώτα |
403 |
| Πώς πρέπει να συμπεριφέρεται ο προϊστάμενος |
404 |
| Η εξουσία του δεν είναι διά της βίας |
407 |
| Να μην είναι μέθυσος, βίαιος |
407 |
| Το απαιτούμενο ύψος της αρετής |
408 |
| Πρέπει να στηρίζη στη σωστή διδασκαλία |
409 |
| Ο επίσκοπος πρέπει να φροντίζη για όλους |
410 |
| Ο προϊστάμενος της Εκκλησίας πρέπει να φροντίζη κάθε εκκλησία της οικουμένης |
411 |
| "Ουδέν δέδοικα ως επισκόπους..." |
412 |
| Ο μοιχός επίσκοπος |
413 |
| ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ |
414 |
| Τι είναι η χειροτονία |
414 |
| Με αυτήν γίνεται προσθήκη Πνεύματος |
414 |
| Αγώνας για την κανονικότητα της χειροτονίας |
415 |
| Προσοχή στις χειροτονίες |
415 |
| Η ευθύνη του χειροτονούντος |
416 |
| ΙΕΡΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ |
417 |
| Το απαραίτητο για την σωτηρία μας |
417 |
| Η θεία χάρις και σε ανάξιο ενεργεί |
417 |
| Καταστρέφει την Εκκλησία |
418 |
| Τους ιερείς, όταν τους κακολογούμε, δεν τους βλάπτουμε καθόλου |
421 |
| Για ποιον λόγο ανέχεσαι να τον κακολογούν; Καταστρέφει τις Εκκλησίες το πάθος αυτό |
424 |
English
German
Română
French
Login