Επιστροφή στο Θεό και την Εκκλησία του

Ακούμε πολύ συχνά γύρω μας, ή και επαναλαμβάνουμε και μεις πολλές φορές τη φράση: "Ο τάδε είναι καλός άνθρωπος", ή "ο δείνα είναι κακός άνθρωπος". Έχουμε, δηλαδή, χωρίσει τους ανθρώπους σε "καλούς" και "κακούς" και με βάση αυτό το κριτήριο ασκούμε την κριτική μας. Η στάση αυτή είναι αθεολόγητη και αντιεκκλησιαστική. Πρώτον γιατί δεν έχουμε εμείς το δικαίωμα να κρίνουμε τους άλλους, εφόσον ελάχιστα τους γνωρίζουμε, και μόνον από την εξωτερική τους συμπεριφορά· αγνοούμε τα βάθη των καρδιών. Και δεύτερον, διότι για την εκκλησία δεν υπάρχουν "καλοί" και "κακοί" άνθρωποι, αλλά άνθρωποι εντός της εκκλησίας και εκτός της εκκλησίας. Μέσα στην εκκλησία έχεις την δυνατότητα να βρεις τη σωτηρία. Έξω από την εκκλησία όχι, έστω κι αν είσαι "καλός" άνθρωπος. "Εκτός της εκκλησίας ουδεμία σωτηρία", μας λέει ο Άγιος Κυπριανός.

Ο Ιησούς Χριστός ήλθε στον κόσμο, όχι για να διδάξει μια νεά φιλοσοφία, ούτε να προσθέσει μια νέα θρησκεία στις ήδη υπάρχουσες. Άφησε το Θεανθρώπινο σώμα Του, την Εκκλησία, μέσα στην οποία ο άνθρωπος σώζεται. Επομένως, αν κανείς λαχταρά τη σωτηρία, δεν έχει παρά να γίνει μέλος της εκκλησίας, να μπολιαστεί στο σώμα του Χριστού. Αυτή η ένωσή μας με την εκκλησία πραγματοποιείται με το βάπτισμά μας. Με το μυστήριο αυτό αρνούμαστε τον διάβολο, τα έργα του, τη λατρεία του, το σκοτάδι του, και ενωνόμαστε με τον Χριστό, γινόμαστε μέλη του σώματός Του, της εκκλησίας. Με άλλα λόγια, γινόμαστε παιδιά του Θεού-Πατέρα, μέλη της δικής Του οικογένειας, αδέλφια με τους άλλους χριστιανούς.

Μέσα στον χώρο της εκκλησίας, με τη χάρη του Θεού, ξεκινάμε μια πνευματική πορεία, που σκοπό έχει την τελείωσή μας, την θέωσή μας. Η πνευματική όμως αυτή πορεία, πολλές φορές διακόπτεται από την αμέλειά μας και την αμαρτία. Ξεχνάμε τις δωρεές και την αγάπη του Θεού, λησμονούμε τις υποσχέσεις που δώσαμε στο άγιο βάπτισμα, και ξαναγυρνάμε στη δουλεία της αμαρτίας. Όμως ο φιλάνθρωπος Θεός, γνωρίζοντας την αδυναμία μας, μας προσφέρει τη δυνατότητα να επιστρέψουμε κοντά Του, να διορθώσουμε την πορεία μας, να γιατρέψουμε τις πληγές μας. Και αυτό επιτυγχάνεται με το μυστήριο της μετανοίας και εξομολογήσεως.

Δυστυχώς όμως, γύρω από το μυστήριο αυτό, υπάρχει μεγάλη άγνοια, παραποίηση και διαστρέβλωση. Το μυστήριο της μετανοίας είναι ένα θαυμάσιο δώρο του Θεού. Και αυτό το δώρο ή το αγνοούμε, ή το περιφρονούμε, ή το κακομεταχειριζόμαστε, με αποτέλεσμα να μένουμε αλύτρωτοι. Τα όσα γράφονται στις σελίδες που ακολουθούν, δεν είναι μια θεολογική επιστημονική μελέτη και πραγματεία για τη μετάνοια. Τέτοιες μελέτες έχουν γραφτεί αρκετές και αξιόλογες, κατάλληλες για τους πιο ειδικούς. Το μικρό αυτό βιβλίο απευθύνεται κυρίως στους απλούς ανθρώπους, που αγωνίζονται για τη σωτηρία τους, και με απλά λόγια προσπαθεί να λύσει κάποιες απορίες, να βοηθήσει σε μια επανατοποθέτηση και σ' ένα σωστό πλησίασμα του μεγάλου και φιλάνθρωπου αυτού μυστηρίου.

Αρχι. Νεκτάριος
(νυν Μητροπολίτης Αργολίδος)
26 Ιανουαρίου 1993
Μνήμη οσίου Κλήμεντος του εν Σαγματίω