Λόγοι και Διάλογοι

Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος

Λόγοι και Διάλογοι

Ανάμεσα στις ποικίλες δραστηριότη-τες του συγγραφέα, ως Μητροπολίτου, ιδιαίτερη θέση κατέχει η συμμετοχή του σε Συνέδρια εντός και εκτός της Ελλάδος. Ανταποκρινόμενος στις προσκλήσεις που δέχεται, αν και σε πολλές αρνήται, λόγω των πολλών καθηκόντων του, συμμετέχει σε διάφορα επιστημονικά και θεολογικά Συνέδρια, σε Ημερίδες, προκειμένου να ομιλήση σε Πανεπιστημιακούς χώρους, σε Θεολογικές Σχολές και σε ακροατήρια Ιερών Μητροπόλεων.

Το νέο βιβλίο Λόγοι και διάλογοι μας μεταφέρει νοερά στην Κύπρο, την Ρωσία, την Ρουμανία και την Γεωργία, όπου έχουμε την δυνατότητα να παρακολουθήσουμε τις εισηγήσεις του συγγραφέα στις Χώρες αυτές κατά το παρελθόν έτος (2009).

Το χαρακτηριστικό του βιβλίου αυτού είναι ότι μετά από κάθε εισήγηση δημοσιεύονται και οι απομαγνητοφωνημένες συζητήσεις, τις οποίες μαγνητοφώνησαν οι διοργανωτές των εκδηλώσεων. Ο αναγνώστης του βιβλίου θα βρεθή μπροστά σε εκπλήξεις. Δίνονται  απαντήσεις σε θέματα πνευματικής ζωής, που θα βοηθήσουν Κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς, τους γονείς και τους νέους. Προβάλλοντας την αληθινή θεολογία, η οποία μπορεί να μεταμορφώση την κοινωνία, επισημαίνει στους ακροατές του ο Σεβασμιώτατος, κυρίως, την μεγάλη σπουδαιότητα και αξία που έχει η νηπτική παράδοση της Εκκλησίας, η οποία δίνει νόημα ζωής και βοηθά στην υπέρβαση όλων των προβλημάτων. Υπογραμμίζει ότι ο Χριστιανισμός δεν είναι μια θρησκεία, αλλά πνευματικό Νοσοκομείο που θεραπεύει τον άνθρωπο, ώστε θεραπευμένος να συναντήση τον Θεό. Η θεραπεία της ψυχής  δεν είναι μια ατομική πράξη, αλλά μία μέθοδος που γίνεται μέσα στην Εκκλησία με τα Μυστήρια και την άσκηση, δια των οποίων ο άνθρωπος αποκτά την ενότητά του με τον Θεό.

Ο Σεβασμιώτατος συναντήθηκε με πολλούς αναγνώστες των βιβλίων του, τα οποία μεταφράζονται και σε άλλες γλώσσες, και εισέπραξε την αγάπη, τον ενθουσιασμό και τον σεβασμό των ανθρώπων. Διακρίνοντας το βάθος της καρδιάς των ακροατών και τις ανησυχίες τους απαντά συνήθως καρδιακά, με πνεύμα αγάπης και φιλαδελφίας. Για να τους βοηθήση αποκαλύπτει πτυχές της προσωπικής του ζωής.

Στην Κύπρο, το 2008, συμμετέχοντας στο Σεμινάριο Κληρικών και Θεολόγων της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, με γενικό τίτλο Δόγμα και ζωή εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν αναπτύσσει στην εισήγησή του το θέμα  Δόγμα και ήθος. Παραθέτοντας πατερικά χωρία εντοπίζει την σχέση μεταξύ του δόγματος και του ήθους. Παρατηρεί ότι πνευματική ζωή χωρίς το δόγμα είναι ηθικολογία. Τα δόγματα είναι σωτήρια φάρμακα και οδοδείκτες που μας δείχνουν την πραγματική πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε για να φθάσουμε στον Θεό. Υπογραμμίζει την μέθοδο που θα χρησιμοποιήσουμε ώστε τα δόγματα να μεταποιηθούν σε βίωμα και να γίνουν  αίμα και τροφή.

Στην Ρωσία έγιναν δύο εισηγήσεις. Η μία με θέμα: Η θεολογία ως επιστήμη και ως χάρισμα, στην Θεολογική Ακαδημία Μόσχας, στην Λαύρα του Αγίου Σεργίου, όπου ο συγγραφέας ομιλεί για τις δύο μορφές θεολογίας, ήτοι ως επιστήμη και ως χάρισμα-εμπειρία. και η άλλη: Περσοναλισμός και πρόσωπο, στο Πανεπιστήμιο του Αγίου Τύχωνος στην Μόσχα, στην οποία παρατηρεί ότι ο δυτικός περσοναλισμός συνδέει το πρόσωπο με την λογική και την αυτοσυνειδησία, αντίθετα το πρόσωπο στην Ορθόδοξη Παράδοση είναι κυρίως και προ παντός θέμα θεολογικό και ασκητικό.

Στην Ρουμανία συμμετέχοντας στο Διεθνές Συνέδριο  για τον Μέγα Βασίλειο, που διοργάνωσε το Πατριαρχείο Ρουμανίας στο Βουκουρέστι, αναλύει το θέμα: Η ησυχαστική ζωή κατά τον Μ. Βασίλειο. Με αφορμή την ησυχαστική ζωή που έζησε ο Μέγας Βασίλειος, ο Σεβασμιώτατος ομιλεί για τον ησυχασμό που δεν είναι κάτι ξεχωριστό από την Εκκλησία και από την θεία Λειτουργία. Ο Θεός δεν περιορίζεται από πουθενά και αποκαλύπτεται στον κάθε άνθρωπο, όταν έχη τις πραγματικές προϋποθέσεις.

Στην ίδια πόλη και στον Ιερό Ναό του Νοσοκομείου Παίδων ομίλησε με θέμα Διαπαιδαγώγηση των παιδιών στην εποχή μας. Εκτός των άλλων εντοπίζει τις δυσκολίες που έχουν οι γονείς σήμερα στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Ακολούθησε καταιγίδα ερωτήσεων και απαντήσεις που δόθηκαν με λόγια απλά, αλλά καρδιακά.  Στην ενότητα αυτή καταγράφεται και η Συνέντευξη στο Περιοδικό Lumima του Πατριαρχείου Ρουμανίας με θέμα: Η θεολογία του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και ο σχολαστικισμός του Βαρλαάμ,  στην οποία μεταξύ των πολλών παρουσιάζεται με συντομία ποιό είναι το μήνυμα του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά  στους σύγχρονους Χριστιανούς.

Στην Γεωργία με την ευκαιρία της παρουσίασης του βιβλίου Ορθόδοξη ψυχοθεραπεία, που μεταφράσθηκε στην Γεωργιανή γλώσσα, υπογραμμίζει ο συγγραφέας τα κεντρικά σημεία του βιβλίου του και την αιτία της συγγραφής του. Στην συζήτηση, που ακολούθησε μετά την εισήγηση, ο ομιλητής παρουσίασε στους ακροατές του τι ακριβώς είναι η θεραπεία της ψυχής. Ακολουθεί η Συνέντευξη στον Τηλεοπττκό Σταθμό του Πατραρχείου Γεωργίας.

Στο τέλος του βιβλίου παίρνοντας αφορμή από το βιβλίο Ο όσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκι του Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Αντωνίου-Αιμιλίου Ταχιάου, ο συγγραφέας εντοπίζει βασικά σημεία από την θαυμαστή και εκπληκτική βιογραφία του οσίου Παϊσίου, ο οποίος αγάπησε την νοερά ησυχία και την νηπτική παράδοση της Εκκλησίας από την νεανική του ηλικία. Ο όσιος Παΐσιος συνετέλεσε στην ανανέωση του ησυχαστικού  μοναχισμού στην Ουκρανία, την Μολδαβία, την Ρουμανία, την Ρωσία και σε άλλες Χώρες. Δημιούργησε παράδοση που επηρέασε θεολόγους, λογοτέχνες και φιλοσόφους.

Είναι ένα βιβλίο κατάφορτο από εντυπώσεις που μας μεταφέρει τα πνευματικά ενδιαφέροντα και την δίψα των ανθρώπων για την ορθόδοξη διδαχή. Θα διακρίνουμε στις σελίδες του πόσο απαραίτητος είναι στις ημέρες μας ο συνδυασμός θεολογίας και ποιμαντικής. Παρατηρώντας τις ερωτήσεις βλέπουμε ότι μέσα στις ποικίλες απογοητεύσεις αυξάνεται η αναζήτηση των ανθρώπων για κάτι βαθύτερο και ουσιαστικότερο. Αποκαλύπτεται η πολύχρονη ποιμαντική πείρα του συγγραφέα και η  διαρκής ενασχόλησή του με τους Πατέρες της Εκκλησίας.

Πιστεύουμε ότι η δημοσίευση των συζητήσεων θα αποβή προς ωφέλεια των αναγνωστών. Πολλές φορές ο αναγνώστης θα ταυτισθή με τους ερωτώντες και θα πάρη απαντήσεις σε πολλά θέματα που τον απασχολούν.

Η επικοινωνία και οι συναντήσεις με Χριστιανούς άλλων Κρατών θα βοηθήση να καταλάβουμε ότι, ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, έχουμε την ίδια πίστη και ανήκουμε σε μια πνευματική οικογένεια όπου υπερβαίνεται ο εθνοφυλετισμός.