Η Ορθόδοξη Εκκλησία κοσμείται από αναρίθμητο πλήθος αγίων, οι οποίοι έζησαν από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες μέχρι την σύγχρονη εποχή, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Με τον αγώνα και τις προσευχές τους, αλλά κυρίως με την αγάπη τους για τον Θεό και τους ανθρώπους, οι άγιοι έγιναν, με την χάρη του Αγίου Πνεύματος, πηγή ευλογίας, παρηγορίας και ελπίδας, και κατά την διάρκεια της ζωής τους και μετά θάνατον, ενώ βρίσκονται στην Βασιλεία των Ουρανών.
Μέσα στο αγιολόγιο της Εκκλησίας μας υπάρχουν πολλοί άγιοι που είναι παιδιά ή έφηβοι. Οι άγιοι Επτά Παίδες της Εφέσου, των οποίων η ιστορία ξεδιπλώνεται στις σελίδες αυτού του βιβλίου, είναι ανάμεσα σε αυτούς. Έζησαν τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες στην Έφεσο, την πανάρχεια αυτή και σπουδαία ελληνική πόλη της Μικράς Ασίας. Την περίοδο του σκληρού διωγμού των χριστιανών από τον αυτοκράτορα Δέκιο, στα μέσα του 3ου αιώνα, οι επτά νέοι κατέφυγαν σε μια σπηλιά, όπου κοιμήθηκαν τον αιώνιο ύπνο. Ξύπνησαν θαυματουργικά, δύο αιώνες αργότερα, για να δώσουν με την ανάστασή τους στην Εκκλησία, που κλυδωνιζόταν τότε από αιρέσεις, αδιάψευστη μαρτυρία για την ανάσταση των νεκρών. Η εκπληκτική και ανεπανάληπτη ιστορία των αγίων Επτά Παίδων γνώρισε μεγάλη διάδοση από τα παλαιά χρόνια και έγινε γνωστή ακόμη και σε λαούς μη χριστιανικούς.
Στο μοναστήρι μας, η λατρεία των αγίων Επτά Παίδων έχει μακρά παράδοση. Ένα από τα παλαιότερα μετόχια της Μονής μας είναι ο προς τιμήν τους σπηλαιώδης ναός, ο οποίος μαρτυρείται ήδη από τον 17ο αιώνα. Από τις διηγήσεις των ανθρώπων της περιοχής ακούμε ότι, μικρά παιδιά ακόμη, ανηφόριζαν το δύσβατο τότε μονοπάτι πάνω στο βουνό, με τους γονείς κα τους παππούδες τους κάθε χρόνο στην γιορτή των αγίων, στις 4 Αυγούστου, για να τους προσκυνήσουν.
Ο μοναστικός αυτός τόπος, όταν διακόπηκε η ασκητική παράδοση στην περιοχή, ερημώθηκε και έγινε βοσκοτόπι, ενώ τα σπηλαιώδη παρεκκλήσια χρησιμοποιήθηκαν για τον σταυλισμό των ζώων. Η φθορά του χρόνου είχε αφήσει καταλυτικά σημάδια παντού.
Τα τελευταία χρόνια, που η περιοχή οικήθηκε από την αδελφότητά μας, ο ασκητικός τόπος των σπηλαίων επανήλθε στην λατρεία. Τώρα στο προσκύνημα των αγίων Επτά Παίδων οδηγεί λιθόκτιστο μονοπάτι, ενώ το σπήλαιό τους έγινε πάλι τόπος ασκήσεως και προσευχής. Ο Γέροντας Πορφύριος, ένας σύγχρονος άγιος που κοιμήθηκε το 1991, αποκάλυψε, με την χάρη του Θεού, ότι το νερό της πηγής, που τρέχει επί αιώνες σ' ένα κοίλωμα του βράχου κάτω από την σπηλιά των Αγίων, είναι αγίασμα.
Από την παραμονή της γιορτής των Αγίων, το βράδυ στον εσπερινό, ανηφορίζουν και πάλι το μονοπάτι για να προσκυνήσουν πολλοί νέοι άνθρωποι. Οδοιπορούν στο πανέμορφο φυσικό περιβάλλον, με τα δέντρα, τα πουλιά και τα λουλούδια, και πίνουν νερό από το αγίασμα της πηγής. Αργά το βράδυ, μέσα στο σπήλαιο των Αγίων, με το φως των κεριών, τελείται η Θεία Λειτουργία. Την άλλη μέρα, συνεχίζεται και πάλι το προσκύνημα μέχρι αργά το απόγευμα.
Αλλά και σε όλη την διάρκεια του χρόνου παιδιά μικρά και μεγάλα, νέοι απ' όλο τον κόσμο, έρχονται στην περιοχή των σπηλαίων, περπατούν στα μονοπάτια, προσεύχονται στα σπηλαιώδη παρεκκλήσια και βιώνουν την επικοινωνία με τον Θεό και την φύση.
Τα παιδιά και οι νέοι που έρχονται στο μοναστήρι μας για να προσκυνήσουν τους αγίους Επτά Παίδες, τους αισθάνονται δικούς τους αγίους, επειδή και αυτοί ήταν παιδιά, και ζητούν με ενδιαφέρον να μάθουν για την ζωή τους. Η έκδοση του βιβλίου αυτού έχει ως στόχο να κάνει ευρύτερα γνωστή την ιστορία των Αγίων. Ταυτόχρονα, επιθυμεί να δώσει ένα μήνυμα στους νέους ανθρώπους που ψάχνουν την αλήθεια και ουσιαστικό νόημα στην ζωή τους.
Ευχόμαστε οι άγιοι Επτά Παίδες της Εφέσου, να εμπνέουν ελπίδα, θάρρος και αγωνιστικότητα σε όλους τους νέους, για να προχωρούν στην ζωή τους αναζητώντας πάντοτε τον Χριστό, ο οποίος είπε: "Εγώ ειμι η οδός, η αλήθεια και η ζωή".
Η Καθηγουμένη
της Ιεράς Πατριαρχικής και
Σταυροπηγιακής Μονής Χρυσοπηγής
Μοναχή Θεοξένη
English
German
Română
French
Login