Χριστιανικός Ορθόδοξος Φιλανθρωπικός Σύλλογος Φίλων
Ιερού Ησυχαστηρίου Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου ο Άγιος Γρηγόριος Ο Παλαμάς
Καλάθι αγορών : 0 | 0,00
Κατηγορίες

«Εξομολογητάριον» Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου

Κωδικός: NEASKITI-034



Έχετε 0 προϊόντα στο καλάθι

Ποσότητα:

Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου

«ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΑΡΙΟΝ»

ΔΗΛΑΔΗ
ΒΙΒΛΙΟ ΨΥΧΩΦΕΛΕΣΤΑΤΟ
ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ 

Σύντομη διδασκαλία προς τον Πνευματικό πώς να εξομολογή με βοηθό τους Κανόνες του αγίου Ιωάννου του Νηστευτού εξηγημένους με ακρίβεια, γλαφυρή συμβουλή προς τον μετανοούντα πώς να εξομολογήται, όπως πρέπει και λόγο ψυχωφελή περί μετανοίας.

Απόδοσις στην Νεοελληνική
υπό
Βενεδίκτου Ιερομονάχου
Αγιορείτου

Έκδοσις
Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
Ιερά Καλύβη «Αγ. Σπυρίδων Α’»
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους
2013

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

Μετά από ωρισμένες εκδόσεις των έργων του αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου στην Νεοελληνική και την άμεση αποδοχή του έργου, προβαίνουμε, με την χάρι του Θεού και κατόπιν παρακλήσεως εν Χριστώ αδελφών, στην έκδοσι του Εξομολογηταρίου με απόδοσι στην Νεοελληνική.
Και αυτό, διότι μετά την επιβολή πρό τινων ετών της Νεοελληνικής και δη του μονοτονικού συστήματος στην χώρα μας, οι νεώτεροι αδυνατούν να κατανοήσουν τα ωραιότατα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας μας. 

Γι’ αυτό τον σκοπό εκδώσαμε τα όσα έργα του Αγίου Νικοδήμου έχουν εκδοθή από την ταπεινή Συνοδία μας με κύριο σκοπό την ωφέλεια του Ορθοδόξου Χριστιανικού πληρώματος.

Διαβάστε εκτενέστερη περιγραφή του βιβλίου και περιεχόμενα παρακάτω


Δεμένο
Διαστάσεις: 14,5Χ21,5
Σελίδες: 400



Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου

«ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΑΡΙΟΝ»

ΔΗΛΑΔΗ
ΒΙΒΛΙΟ ΨΥΧΩΦΕΛΕΣΤΑΤΟ
ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ 

Σύντομη διδασκαλία προς τον Πνευματικό πώς να εξομολογή με βοηθό τους Κανόνες του αγίου Ιωάννου του Νηστευτού εξηγημένους με ακρίβεια, γλαφυρή συμβουλή προς τον μετανοούντα πώς να εξομολογήται, όπως πρέπει και λόγο ψυχωφελή περί μετανοίας.

 

Απόδοσις στην Νεοελληνική
υπό
Βενεδίκτου Ιερομονάχου
Αγιορείτου

Έκδοσις
Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
Ιερά Καλύβη «Αγ. Σπυρίδων Α’»
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους
2013

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

Μετά από ωρισμένες εκδόσεις των έργων του αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου στην Νεοελληνική και την άμεση αποδοχή του έργου, προβαίνουμε, με την χάρι του Θεού και κατόπιν παρακλήσεως εν Χριστώ αδελφών, στην έκδοσι του Εξομολογηταρίου με απόδοσι στην Νεοελληνική.
Και αυτό, διότι μετά την επιβολή πρό τινων ετών της Νεοελληνικής και δη του μονοτονικού συστήματος στην χώρα μας, οι νεώτεροι αδυνατούν να κατανοήσουν τα ωραιότατα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας μας. 

Γι’ αυτό τον σκοπό εκδώσαμε τα όσα έργα του Αγίου Νικοδήμου έχουν εκδοθή από την ταπεινή Συνοδία μας με κύριο σκοπό την ωφέλεια του Ορθοδόξου Χριστιανικού πληρώματος.
 

*   *   * 

Μετά την περάτωσι της εργασίας του στα συγγράμματα του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, ο Άγιος Νικόδημος, ασχολήθηκε με την σύνταξι «Εξομολογηταρίου», εντελώς αγνώστου μέχρι τότε στην Εκκλησία. Στο βιβλίο αυτό ο Άγιος Νικόδημος αποδείχθηκε μέγας ψυχολόγος, δεινός ερμηνευτής των Επιτιμίων των Ιερών Κανόνων, πατρικώτατος κήρυκας της μετανοίας, ποταμός στις γνώσεις περί επιτιμίων και κανόνων, Ιατρός Μοναζόντων, Λαϊκών, Ιερωμένων, εμπειρότατος, προσφερόμενος ως αδελφός, ως πατέρας, ως υιός, συζητώντας με μεγάλη πειστικότητα και επιχειρηματολογία με τον Πνευματικό ή τον μετανοούντα. Είναι τόσο γλυκός και κατανυκτικός στην ανάπτυξι του Μυστηρίου περί μετανοίας και εξομολογήσεως, ώστε και τους αδιαφόρους να διεγείρη προς μετάνοια. 

Η καρποφορία του «Εξομολογηταρίου» υπήρξε πάρα πολύ αποτελεσματική. Όπως αναφέρει ο βιογράφος του Ευθύμιος· «Όλοι οι πληγωμένοι από τις αμαρτίες άφηναν τους Αρχιερείς και Πνευματικούς και έτρεχαν στον ρεκενδύτη Νικόδημο, για να βρουν την θεραπεία τους και παραμυθία των θλίψεών τους· όχι μόνον από τα Μοναστήρια και τις Σκήτες και τα Κελλιά, αλλά και πολλοί χριστιανοί έρχονται από διάφορα μέρη για να δουν και παρηγορηθούν στις θλίψεις τους από τον Νικόδημο…». 

Η συναναστροφή του με πλήθη αμαρτωλών όλων των τάξεων ανέδειξε τον Όσιο πνευματικό καθοδηγητή και ιατρό μοναδικό. Πόσο έμπειρος ήταν! Γνώριζε, με την χάρι του Θεού, όλες τις λεπτομέρειες της αμαρτίας, όπως και οι Άγιοι Πατέρες. Προλάμβανε τα μεγάλα με τη θεραπεία των κινήσεων της αμαρτίας, ανέλυε τα αίτια, εύρισκε τις πηγές των παθών. Είναι ένας μοναδικός λαϊκός Πνευματικός-Εξομολόγος. Είναι ενήμερος σε όλα τα είδη και τους τρόπους θεραπείας. Φιλάνθρωπος, αυστηρός, επιεικής, πότε συγχωρεί, πότε δεσμεύει, πάντα με αγάπη και με διάκρισι. Συνεδύαζε τον Πνευματικό πατέρα με τον νομομαθή της Εκκλησίας, συνέπλεκε την αγάπη με την τέχνη. Έχει έτοιμα στον νου του ρητά αγιογραφικά και Πατερικά, κατάλληλα για κάθε περίστασι. Οι υποσημειώσεις του αποτελούν το μισό βιβλίο. Εδώ βρίσκεται το πέλαγος των Κανονικών του γνώσεων. Έχει υπ’ όψι του όλους τους Ερμηνευτές. Τίποτε δεν του διαφεύγει. Συνέχεια παραπέμπει στους Ιερούς Κανόνας, ώστε με το κύρος τους να πείση τους Πιστούς.  
Το «Εξομολογητάριον» αποτελεί συλλογή των 38 Κανόνων του Αγίου Ιωάννου του Νηστευτού και των 17 Επιτιμίων του, τα οποία βρίσκονταν στις Βιβλιοθήκες των Ιερών Μονών. Τους Κανόνες αυτούς ερμηνεύει. Περιλαμβάνει Πρόλογο, όπου καθορίζει τα καθήκοντα των Πνευματικών και υποδεικνύει τους κόπους, τους οποίους οφείλουν να καταβάλουν για την διάσωσι των λογικών προβάτων. «Διά να συμβοηθήσωμεν», λέει, «εις τον μέγαν τούτον κόπον των Πνευματικών, επεμελήθημεν να συνάξωμεν από διαφόρους Πατέρας την παρούσαν Βίβλον». Και στρεφόμενος προς τους Πνευματικούς γράφει: «Δεχθήτε, λοιπόν, ω Σεβασμιώτατοι Πνευματικοί, μετά πατρικής ευμενείας το μικρόν τούτον Βιβλιάριον και, αναγινώσκοντες και βοηθούμενοι, μη παύσητε από του να δέησθε του Θεού υπέρ των αμαρτωλών ψυχών εκείνων, όπου εκοπίασαν εις τούτο… Έρρωσθε».

Ακολουθεί μεγάλης εκτάσεως διδασκαλία προς τον Πνευματικό για τα προσόντα, που πρέπει να έχη και τις αρετές. Αναπτύσσει την εξέταση του μετανοούντος με βάσι τις δέκα εντολές. Υποδεικνύει στον Πνευματικό, πώς να εξετάζη τις περιστάσεις της τελέσεως της αμαρτίας, το ποιος αμάρτησε, σε τι, γιατί, πού, πώς, πότε, πόσες φορές, ποια ήταν η πνευματική του κατάστασις και ποια ήταν η συμπεριφορά του μετά την αμαρτία. Στην συνέχεια εισέρχεται στα εσώτερα, στο εσωτερικό θέατρο των λογισμών του εξομολογούμενου, όπου διδάσκει τι είναι οι λογισμοί, τα είδη τους, την προέλευσί τους, τον τρόπο θεραπείας τους.

Μισούσε πάρα πολύ την αμαρτία, όπως φαίνεται μέσα στο παρόν βιβλίο. Σε όλο του το «Εξομολογητάριο» η αγωνία του είναι να πείση τον χριστιανό να μισήση την αμαρτία, άλλοτε με τον φόβο της κολάσεως και άλλοτε με την επαγγελία των αγαθών στην αιωνιότητα.

Τι ήταν η αμαρτία για τον Άγιο, μας το λέει στο «Εξομολογητάριον»: «…Όσο άπειρες είναι οι τελειότητες και τα ιδιώματα του Θεού και όσα είναι τα χαρίσματα, τα φυσικά, τα υπερφυσικά, τα κοινά, τα μερικά, τα κρυφά, τα φανερά, τα οποία εχάρισεν ο Θεός εις εσένα τον άνθρωπον, η οποία καταφρονεί και ενυβρίζει ταύτα πάντα… Έλεγε μία παρθένος, ότι αν καθ’ υπόθεσιν ήτο έμπροσθέν της ένα πέλαγος από φωτίαν και εις τον λιμένα τούτου να εστέκετο μία αμαρτία θανάσιμος, επροτίμα καλλίτερα να πέση αυτή εις εκείνο το πύρινον πέλαγος, παρά να πέση εις τας χείρας της αμαρτίας… Όπως και η Μαγδαληνή Μαρία, όταν ήκουε μόνον το όνομα της θανασίμου αμαρτίας, έτρεμεν όλη από κεφαλής έως ποδών και έπιπτε κατά γης ως αποθαμένη, ήτις και έλεγεν, ότι δεν ηδυνήθη ποτέ να καταλάβη, πώς αποτολμά ο άνθρωπος να αμαρτήση θανασίμως».

Στην μεταγλώττισι του κειμένου προσπαθήσαμε να μην κάνουμε επεμβάσεις, εκτός από ωρισμένες περιπτώσεις, όπου κρίθηκε αναγκαίο.
Με την παρούσα μορφή της Νεοελληνικής αποδόσεως του έργου αυτού ελπίζουμε, ότι θα γίνη ένα εγκόλπιο πνευματικό για κάθε Πνευματικό - Εξομολόγο, αλλά και για κάθε πιστό, που επιθυμεί την σωτηρία της αθάνατης ψυχής του.

Βενέδικτος Ιερομόναχος
Ιερά Νέα Σκήτη Αγ. Όρους, Φεβρουάριος 2013

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ 5

«ΤΟΙΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙΣ ΠΑΤΡΑΣΙ ΤΗΝ ΥΙΙΚΗΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΙΝ» 9

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ. Διδασκαλία σύντομη και πρακτική προς τον Πνευματικό, συγκέντρωση από διάφορους.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’. Τι πρέπει να έχη κάποιος πριν να γίνη Πνευματικός. Και πρώτα η αρετή του Πνευματικού. 15
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’. Η γνώσι του Πνευματικού. Και πρώτο η γνώσι των Θείων Γραφών, Δογμάτων και Κανόνων. 21
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ’. Τα θανάσιμα, τα συγγνωστά και τα της ελλείψεως αμαρτήματα. 22
Τα θανάσιμα 22
Τα συγγνωστά 24
Η έλλειψις των αμαρτιών 28
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’. Περί των δέκα Εντολών 33
Περί της Α’ Εντολής 33
Περί της Β’ Εντολής 34
Περί της Γ’ Εντολής 35
Περί της Δ’ Εντολής 36
Περί της Ε’ Εντολής 37
Περί της ΣΤ’ Εντολής 38
Περί της Ζ’ Εντολής 38
Περί της Η’ Εντολής 39
Περί της Θ’ Εντολής 41
Περί της Ι’ Εντολής 43
Περί του Τις 45
Περί του Τι 46
Περί του Διατί 47
Περί του Τρόπου 48
Περί του Καιρού 48
Περί του Τόπου 49
Περί του Πόσες φορές 50
Περί των προ της αμαρτίας και μετά την αμαρτία 52
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤ’ Περί Λογισμών 53
Πόσων ειδών είναι οι λογισμοί 53
Ποιοι είναι και πώς διορθώνονται οι μάταιοι λογισμοί 54
Από πόσες αιτίες γεννιώνται οι κακοί λογισμοί 56
Πόσες και ποιες είναι οι εσωτερικές αιτίες των κακών λογισμών 56
Πόσες και ποιες είναι οι Ιατρείες των κακών λογισμών 60
Πόσες είναι οι θεραπείες των κακών λογισμών 63
Α’ Θεραπεία των κακών λογισμών, η Προσευχή 64
Β’ Θεραπεία των κακών λογισμών, η Αντίρρησις 67
Γ’ Θεραπεία των κακών λογισμών 70
Πόσο βλαβερό είναι οι κακοί λογισμοί… 71
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ’ Το Μυστήριο της Μετανοίας 75
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η’ Περί της ενεργούσης Ιερωσύνης και άδειας του μέλλοντος γενέσθαι Πνευματικού 76
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ’ Τι πρέπει να μεταχειρίζεται κανείς, αφού γίνη Πνευματικός. Και πώς πρέπει να εξομολογή 79
Συμβουλή του Πνευματικού προ της εξομολογήσεως 82
Ο Πνευματικός κυρίως δεν πρέπει να ερωτά 83
Πώς πρέπει να κάνη ακούγοντας τις αμαρτίες 84
Ποιους και πώς πρέπει να ερωτά ο Πνευματικός 87
Πώς πρέπει να φέρεται ο Πνευματικός με τους ντροπαλούς 88
Ποιους πρέπει να ελέγχη ο Πνευματικός και πότε και πώς 88
Πώς πρέπει να οικονομή ο Πνευματικός εκείνους που έχουν λογισμούς βλασφημίας και απορίας 90
Ποιων πρέπει να αναβάλλη την εξομολόγησι 93
Δεν πρέπει να εξομολογή ο Πνευματικός τους συναίτιους της ίδιας αμαρτίας 95
Πώς πρέπει να εξετάζη όσους πρόκειται να ιερωθούν 95
Πώς πρέπει να συμπεριφέρεται στους αφωρισμένους 97
Πώς πρέπει να οικονομή όσους έχουν ταξίματα 98
Πώς να συμβουλεύη ο Πνευματικός όσους πέφτουν σε ακατανόμαστα πάθη πόρνους, μοιχούς, ομοφυλόφιλους 100
Πώς να οικονομή τους Μοναχούς 102
Πώς να οικονομή τους Ιερωμένους 104
Πώς να συμπεριφέρεται στους ασθενείς 106
Ο Πνευματικός να εξομολογή με αργοπορία 107
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι’ Πώς πρέπει να κανονίζη 108
Πρέπει να κανονίζη σύμφωνα με τον Νηστευτή 109
Πώς οικονομείται όταν έχη πολλές αμαρτίες 110
Πότε μεταλαμβάνει αυτός που έχει Κανόνα 111
Ο Κανόνας πρέπει να δίνεται εναντίον στα ενάντια 113
Πώς κανονίζονται οι βλάσφημοι και επίορκοι 114
Πώς κανονίζονται οι κλέπτες και αδικητές 115
Πώς κανονίζονται οι πόρνοι, μοιχοί και όσοι πέφτουν σε ακατανόμαστα πάθη 117
Πώς κανονίζονται οι κατήγοροι και μνησίκακοι 117
Πώς κανονίζονται οι φονείς 119
Συμβουλή προς τον μετανοούντα για να δεχθή και την αποχή της Κοινωνίας 123
Πώς κανονίζονται οι ασθενείς και υπέργηροι 125
Όσοι δεν δέχονται τον Κανόνα, αποβάλλονται 126
Πώς οικονομούνται οι παντρεμένες γυναίκες … 127
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ’ Περί της συγχωρητικής Ευχής 127
Πρέπει να χειροθετή ο Πνευματικός 129
Τελευταία συμβουλή προς τον μετανοούντα 130
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΒ’ Δεν πρέπει να φανερώνη τις αμαρτίες.. 131
Επίλογος 133
ΕΙΔΗΣΙΣ Πώς πρέπει ο Πνευματικός να ρωτά τους εξομολογουμένους, σύμφωνα με τις δέκα Εντολές 138
Στην συνέχεια ρωτάς στην Β’ Εντολή 142
Έπειτα τον ρωτάς στην Γ’ Εντολή 143
Κατόπιν τον ρωτάς στην Δ’ Εντολή 143
Κατόπιν τον ρωτάς στην Ε’ Εντολή 145
Έπειτα τον ρωτάς στην ΣΤ’ Εντολή 147
Κατόπιν τον ρωτάς στην Ζ’ Εντολή 148
Έπειτα τον ρωτάς στην Η’ Εντολή 150
Έπειτα τον ρωτάς στην Θ’ Εντολή 152
Στην συνέχεια τον ρωτάς στην Ι’ Εντολή 153

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ
Περί του Αγίου Ιωάννου του Νηστευτού 155
Οι Κανόνες του Αγίου Ιωάννου του Νηστευτού με τις Ερμηνείες τους.
ΚΑΝΩΝ Α’ Η Απολογία 158
ΚΑΝΩΝ Β’ 162
ΚΑΝΩΝ Γ’ 164
ΚΑΝΩΝ Δ’ 164
ΚΑΝΩΝ Ε’ 165
ΚΑΝΩΝ ΣΤ’ 167
ΚΑΝΩΝ Ζ’ 169
ΚΑΝΩΝ Η’ 170
ΚΑΝΩΝ Θ’ 172
ΚΑΝΩΝ Ι’ 173
ΚΑΝΩΝ ΙΑ’ 174
ΚΑΝΩΝ ΙΒ’ 174
ΚΑΝΩΝ ΙΓ’ 175
ΚΑΝΩΝ ΙΔ’ 176
ΚΑΝΩΝ ΙΕ’ 176
ΚΑΝΩΝ ΙΣΤ’ 177
ΚΑΝΩΝ ΙΖ’ 179
ΚΑΝΩΝ ΙΗ’ 180
ΚΑΝΩΝ ΙΘ’ 181
ΚΑΝΩΝ Κ’ 182
ΚΑΝΩΝ ΚΑ’ 184
ΚΑΝΩΝ ΚΒ’ 185
ΚΑΝΩΝ ΚΓ’ 185
ΚΑΝΩΝ ΚΔ’ 186
ΚΑΝΩΝ ΚΕ’ 188
ΚΑΝΩΝ ΚΣΤ’ 189
ΚΑΝΩΝ ΚΖ’ 189
ΚΑΝΩΝ ΚΗ’ 190
ΚΑΝΩΝ ΚΘ 191
ΚΑΝΩΝ Λ 191
ΚΑΝΩΝ ΛΑ’ 192
ΚΑΝΩΝ ΛΒ’ 194
ΚΑΝΩΝ ΛΓ’ 195
ΚΑΝΩΝ ΛΔ’ 196
ΚΑΝΩΝ ΛΕ’ 197

ΜΕΡΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΤΟΥ ΝΗΣΤΕΥΤΟΥ
Α’. Για όσους αρνήθηκαν τον Χριστό 202
Β’. Για τους πίπτοντας σε ακατανόμαστα πάθη 203
Γ’. Οι δίγαμοι και τρίγαμοι 204
Δ’. Για Γάμο που έγινε μεταξύ ορθοδόξου με αιρετικό 205
Ε’. Ποιων οι προσφορές δεν γίνονται δεκτές 206
ΣΤ’. Η Νηστεία της Τετάρτης και της Παρασκευής 207
Ζ’. Δεν πρέπει να παίρνη κανείς τόκους, δηλαδή κέρδη 211
Η’. Περί των Ιερωμένων, των Μοναχών και των Μοναζουσών, αν παντρευθούν μετά την χειροτονία και το σχήμα των Μοναχών 215
Θ’. Το σχήμα των Μοναχών και τα ενδύματά τους 221
Ι’. Οι Μοναχοί και οι Ιερομόναχοι πρέπει να παραμένουν στα Μοναστήρια…232
ΣΤΟΥΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΟΥΣ «ΤΟ ΧΑΙΡΕΙΝ» 237

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟΝ Συμβουλή σύντομη και γλαφυρή προς τον Μετανοούντα
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α’ Πώς πρέπει να προετοιμάζεται κάθε ένας, όταν πρόκειται να εξομολογηθή.
Τι είναι η μετάνοια 243
Πόσα είναι τα μέρη της Μετανοίας 244
Τι είναι η Συντριβή 244
Τι είναι η Επιτριβή 245
Η εξομολόγησις πρέπει να γίνεται στους εμπειρότερους Πνευματικούς 246
Πώς να ερευνά κανείς την συνείδησί του 246
Τρεις βλάβες προξενεί η αμαρτία στον Θεό 248
Τρεις βλάβες προξενεί η αμαρτία στον αμαρτωλό 252
Η για τα πρόσκαιρα αγαθά λύπη είναι ανωφελής 256
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β’ Πώς πρέπει να εξομολογήται ο αμαρτωλός 257
Τι είναι η Εξομολόγησις 258
Η Εξομολόγησις πρέπει να είναι θεληματική 258
Η Εξομολόγησις πρέπει να είναι κατανυκτική259
Η Εξομολόγησις πρέπει να είναι κατηγορητική 259
Η Εξομολόγησις πρέπει να είναι ευθεία 260
Η Εξομολόγησις πρέπει να γίνεται χωρίς ντροπή 261
Οι αμαρτίες πρέπει να φανερωθούν ή εδώ ή εκεί 265
Αν μείνη ανεξομολόγητη μία μόνη αμαρτία… 266
Η Εξομολόγησις πρέπει να είναι αποφασιστική 267
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ’ Πώς πρέπει να δέχεται με χαρά τον κανόνα του ο αμαρτωλός. Τι είναι η Ικανοποίησις 270
Παραδείγματα εκείνων, που κανονίσθηκαν για τις αμαρτίες 271
Όποιος φυλάει τον κανόνα του, είναι τέκνο της Εκκλησίας 274
Όποιος μετανοεί, πρέπει να ζητή περισσότερον κανόνα 275
Ή εδώ πρόσκαιρα ή εκεί αιώνια πρέπει να λάβη τον κανόνα του ο αμαρτωλός 275
Ο μετανοών πρέπει να φυλάγη την αποχή της Κοινωνίας 276
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ’ Πώς να προφυλάγεται μετά την εξομολόγησι ο αμαρτωλός 279
Α’ Προφυλακτικό, η ενθύμησις των αμαρτιών 279
Β’ Προφυλακτικό, η αποφυγή των αιτιών της αμαρτίας 282
Γ’ Προφυλακτικό, η συνεχής Εξομολόγησις, η οποία πέντε καλά προξενεί 285
Α’ Καλό της συνεχούς Εξομολογήσεως 287
Β’ Καλό της συνεχούς Εξομολογήσεως 288
Γ’ Καλό της συνεχούς Εξομολογήσεως 288
Δ’ Καλό της συνεχούς Εξομολογήσεως 289
Ε’ Καλό της συνεχούς Εξομολογήσεως 290
Δ’ Προφυλακτικό, η θύμησις των υστερινών σου 291
Ε’ Προφυλακτικό, η γνώσις της αμαρτίας 299
Α’ Η γνώσις της αμαρτίας από την ίδια την αμαρτία 300
Β’ Η γνώσις της αμαρτίας από τις περιστάσεις 305
Α’ Περίστασις της αμαρτίας 305
Β’ Περίστασις της αμαρτίας 307
Γ’ Περίστασις της αμαρτίας 307
Δ’ Περίστασις της αμαρτίας 309
Ε’ Περίστασις της αμαρτίας 309
Α’ Κακό της αμαρτίας 309
Β’ Κακό της αμαρτίας 311
Γ’ Κακό της αμαρτίας 312
Δ’ Κακό της αμαρτίας 312
Ε’ Κακό της αμαρτίας 314
ΣΤ’ Κακό της αμαρτίας 315
Ζ’ Κακό της αμαρτίας 315
Γνώσις της αμαρτίας από τις τρεις παιδείες 315
Α’ Παιδεία της αμαρτίας στους Αγγέλους 316
Β’ Παιδεία της αμαρτίας στους ανθρώπους 317
Γ’ Παιδεία της αμαρτίας στο πρόσωπο του Χριστού 318
ΣΤ’ Προφυλακτικό η Προσευχή 321
Ευχή 322
Επίλογος 323
ΛΟΓΟΣ ΨΥΧΩΦΕΛΗΣ Η αυθάδεια εκείνων, που αμαρτάνουν 325
ΜΕΡΟΣ Α’ 326
ΜΕΡΟΣ Β’ Ποιες ζημίες προξενούν στη σωτηρία τους 328
Α’ Πρώτη ζημία 329
Δεύτερη ζημία 332
Τρίτη ζημία 333
ΜΕΡΟΣ Γ’ Η ιατρεία όσων αμαρτάνουν με την ελπίδα, ότι θα εξομολογηθούν και θα μετανοήσουν. Α’ Η προσευχή 336
Η εξομολόγησις πρέπει να έχη πόνο 338
Ο πόνος πρέπει να είναι δυνατός 339
Ο πόνος πρέπει να είναι μεγάλος και τέλειος 339
Ο πόνος πρέπει να είναι υπερφυσικός 340
Ο πόνος της καρδιάς είναι συστατικό της μετάνοιας 342
Ο πόνος και η συντριβή είναι χάρισμα του Θεού 345
Η εξομολόγησις δεν εξαλείφει τις κακές κλίσεις της καρδιάς 348
Πόσα πρέπει να κάμνη κάποιος μετά την εξομολόγησι 348
Η αληθινή μετάνοια χρειάζεται τέσσερα πράγματα 350
Πώς φανερώνονται οι κακές κλίσεις της καρδιάς 353
Αυτοί που μετανοούν στο τέλος της ζωής τους 355
Από πόσα προξενείται ο πόνος και η συντριβή 356
Ο πόνος της καρδιάς πρέπει να είναι παντοτινός 358
Για ποια αίτια πρέπει να είναι ο πόνος παντοτινός 358
Η μετάνοια δεν εξαλείφει τα ίχνη και τα σημάδια της αμαρτίας 360
Πόσα καλά προξενεί ο πόνος της καρδιάς 364
Άλλη πρέπει να είναι η ζωή και η διατροφή 365
Πόσα και ποια είναι τα σημεία της συγχωρήσεως 370
Πώς ερμηνεύεται το «πίπτ’ έγειραι» 376
Ιστορία φοβερή 379





Login-iconLogin
active³ 5.5 · IPS κατασκευή E-shop · Όροι χρήσης