Η έρημος της Καψάλας

Νομίζω ότι η αλήθεια δεν έχει ανάγκη από φτιασιδώματα και ωραιοποιήσεις. Η απλή, σκέτη αλήθεια έχει τη δύναμη να πείθει από μόνη της. Αυτό είναι το μεγαλείο της.

Μου έκανε πάντοτε εντύπωση ότι η Αγία Γραφή, τόσο η Παλαιά όσο και η Καινή Διαθήκη, δεν διστάζει να δημοσιοποιήσει ελαττώματα και αμαρτίες και άσχημες πράξεις πολλών ιερών προσώπων. Θυμάμαι πρόχειρα τους προφήτες Δαυίδ και Σολομώντα και τον Απόστολο Παύλο.

Η Χάρις του Θεού δεν έχει ανάγκη από "χτενίσματα" και "βελτιώσεις". Αντίθετα, εκεί που φαίνονται οι ανθρώπινες αδυναμίες, τα ελαττώματα που απέκτησε η ανθρώπινη φύση εξ αιτίας της πτώσεως των Πρωτοπλάστων, εκεί λάμπει περισσότερο το Μεγαλείο του Θεού, που στέλνει την Χάρι Του να συμπλέκεται με την ανθρώπινη ψυχή.

Όπως ο Χριστός καταδεχόταν να συνομιλεί, να συντρώγει και να συμφύρεται με πόρνες και τελώνες, με σκοπό βέβαια την μετάνοιά τους, έτσι και το Άγιο Πνεύμα καταδέχεται να επισκέπτεται αμαρτωλές ανθρώπινες ψυχές με σκοπό βέβαια την κάθαρσή τους από τα πάθη και τον Αγιασμό τους.

Δεν ήθελα με τίποτα να "αγιογραφήσω" τους πατέρες της Καψάλας. Ούτε αυτούς ούτε τις καταστάσεις ούτε τα περιβάλλοντα μέσα στα οποία έζησαν.

Δεν το είχαν ανάγκη εξ άλλου. Ήθελα την αλήθεια νέτη-σκέτη, γιατί τότε έχει την μεγαλύτερη δύναμη. Γιατί πιστεύω ότι οι ανθρώπινες ψυχές και μάλιστα των νέων, έχουν ανάγκη από την αλήθεια.

Αυτό ισχύει πάντοτε, ιδιαίτερα όμως στην εποχή μας. Την εποχή όπου το ψέμμα έχει γίνει επιστήμη. Λεπτό και δυσδιάκριτο. Ο πόλεμος κατά του Χριστού και των Αγίων Του είναι ύπουλος, συνεχής και γενικευμένος. Συκοφαντία, διαστρέβλωση και μίσος κατά του Χριστού. Θέλουν να χωρίσουν τον λαό, τους νέους από τον Χριστό... Δεν θα το πετύχουν.

Είναι ανοησία να τα βάζεις με τον Χριστό, με τον Θεό... Εκτός των άλλων είναι απόδειξη βαθείας τρέλλας.

Μέσα από την ζωή των μοναχών της Καψάλας γίνεται φανερό πόσο ζωντανή είναι η ορθόδοξη ασκητική παράδοση στην Ελλάδα.

Οι σύγχρονοι Άγιοι ο π. Παΐσιος, ο π. Πορφύριος, ο π. Ιάκωβος ξεπετάχθηκαν μέσα από το γόνιμο έδαφος της ορθόδοξης ασκητικής παράδοσης. Αυτή τους έθρεψε. Αυτή είναι το πολύτιμο μαργαριτάρι που κρύβει μέσα στα σπλάχνα της η ελληνική κοινωνία. Αυτήν θέλουν να καταστρέψουν οι αντίχριστες δυνάμεις διότι γνωρίζουν ότι αυτή είναι η δύναμή μας. Ποιος άλλος λαός έχει βγάλει τόσους πολλούς και τόσο μεγάλους και θαυματουργούς Αγίους; Παρ' όλα τα σημερινά χάλια μας μπορούμε και βγάζουμε Αγίους. Εδώ έγκειται η όποια αξία μας. Γι' αυτό ο Θεός δεν θα αφήσει να χαθεί αυτός ο λαός. Σαν νέος Ισραήλ παιδευόμαστε για να μετανοήσουμε, για να πλησιάσουμε τον Χριστό και να γίνουμε άξιοι της θείας βοήθειας. Εύχομαι να μετανοήσουμε βαθειά σαν λαός και γρήγορα, για να τελειώσει και γρήγορα η δοκιμασία μας. Ας κάνει ο καθένας μας ό,τι καλό μπορεί για τον Χριστό, τον λαό, την Εκκλησία Του.

Όσοι ωφεληθούν από το κείμενο, ας ευχηθούν και για τον συγγραφέα που μπήκε στον κόπο, και την οικογένειά του που τον στερήθηκε για κάμποσο διάστημα.

Παρακαλώ ιδιαίτερα τους ιερείς να μας μνημονεύουν στις Θείες Λειτουργείες τους.

Ευχαριστώ

Αθανάσιος Ρακοβαλής
ο ζητιάνος της Χάριτος