π. Σεραφείμ Ρόουζ, Η ζωή και τα έργα του Γ'

«Πολύμοχθος» όντως «η του βίου πανήγυρις», και «ακαιροφάνταστος η των προσκαίρων φαντασία». Χαρακτηρισμοί τους οποίους υπενθυμίζει, πολύ αργά ίσως για τους περισσότερους, η νεκρώσιμος εκάστου ακολουθία· «πολύμοχθος», γι’ αυτούς που κατασπατάλησαν την ζωή τους σε μια φυγόκεντρο από τον Χριστό πορεία προς την ματαιότητα, και που στο ανούσιο ταξίδι τους κυριεύθηκαν από την υπαρξιακή ναυτία.

Λίγοι αντίθετα είναι οι άνθρωποι, που κάποια στιγμή στην ζωή τους υψώθηκαν πάνω από τα πράγματα και τα φαινόμενα, και δεν θέλχτηκαν από όσα προσπάθησαν να τους αποτρέψουν από την συνάντησή τους μ’ Εκείνον. Η επιμονή στην αναζήτηση της απόλυτης Αλήθειας έγινε πυξίδα στα χέρια τους· η Ορθοδοξία, σταθερός φάρος στη διαδρομή τους· το όνομα δε του Κυρίου μας, βρέθηκε ως μίτος στα χέρια τους, που τους οδήγησε ανέλπιστα έξω από τον λαβύρινθο της σκέψης τους και των απροσώπων ιδεολογημάτων της εποχής τους, που σαν τις σειρήνες ήχησαν για να ανακόψουν την επώδυνη επιστροφή τους προς την αιώνια πατρίδα, όπου η επισκοπή του Προσώπου του Κυρίου μας, φωτίζει πάντας τους απ’ αιώνος Αγίους Του.

Την προς τον Σωτήρα Χριστό, λοιπόν, κεντρομόλο ενίσχυση του Αγίου Πνεύματος, εκ βαθέων ζήτησε και έλαβε και ο μακαριστός πατήρ Σεραφείμ Ρόουζ, μετά από πολύ μεγάλη περιπλάνηση σε όλα τα γνωστά αδιέξοδα μονοπάτια της εποχής μας, και τα οποία, με τις ψευδείς και ισχνές εμπειρίες εσωτερικής ανάπαυσης που προσφέρουν, αδυνατούν να πληρώσουν μέσα στον άνθρωπο το τεράστιο  υπαρξιακό κενό της θέσης που εκ κατασκευής του προορίζεται για Εκείνον, και που δεν αναπληρώνεται με λόγια, θεωρίες και τεχνικές ανθρώπων, παρά μόνον με την βιωματική κοινωνία μας με τον Θεό.

Ο βίος του λοιπόν είναι άκρως ενδιαφέρων, καθώς η πορεία του προς την Ορθοδοξία ήτο μακρά, και ως εκ τούτου δύναται να βοηθήσει όλους εκείνους που τώρα θέλγονται από ψευτοδιδασκαλίες, οι οποίες κάποτε έθελξαν και τον ίδιο. Δραττόμενος έτσι κανείς του μίτου της σκέψης εκείνου, όπως παρουσιάζεται στον ενταύθα εξιστορούμενο βίο του, στο σημείο ακριβώς στο οποίο βρίσκεται έκαστος καθηλωμένος, ίσως μπορέσει με την βοήθεια του Θεού να υποψιαστεί, ότι Κάποιος άλλος ίσως υπάρχει στην άλλη άκρη του νήματος, ένα Πρόσωπο που περιμένει για την επιστροφή του. Το Πρόσωπο Εκείνο που νοηματοδοτεί τα πάντα, και Του οποίου και μόνον η θέα ανακόπτει κάθε διαδικασία πνευματικής αποσύνθεσης μέσα μας, και μας αναγεννά εν Πνεύματι από αυτήν ακόμα την ζωή εις την Ουράνια πατρίδα.

Αυτήν ακριβώς την πατρίδα από καρδίας ευχόμεθα εις πάντας, ιδιαιτέρως δε εις τους πονήσαντας διά την συγγραφήν και την εις την Ελληνικήν μετάφρασιν των τριών τόμων του βίου του μακαριστού πατρός Σεραφείμ Ρόουζ, Ιερομόναχον Δαμασκηνόν, Χαρά Λιαναντωνάκη και Μοναχόν Παΐσιον Νεοσκητιώτην.

Ας έχομε δε πάντοτε κατά νουν αυτό που οι ίδιοι οι προσήλυτοι εις την Ορθοδοξία συνηθίζουν να λέγουν· ότι δηλαδή: «Οι καλοί Ρωμαιοκαθολικοί και οι καλοί Προτεστάντες», αλλά και όλοι οι καλοί άνθρωποι -θα συμπληρώσουμε εμείς-, που έχουν μέσα τους κάποιο περιεχόμενο και αναζητούν την Αλήθεια, «γίνονται μια μέρα καλοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί» · διότι μόνον «ο Χριστός είναι η Αλήθεια και η Ζωή» · «πας δε επικαλεσάμενος το όνομα Κυρίου σωθήσεται». Αμήν.

Άγιον Όρος, 1-7-2007

Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Κοινοβιακής
Μονής του Αγίου Παύλου
Αρχιμανδρίτης Παρθένιος