Το μυστήριον της Μετανοίας

Ο Ιησούς Χριστός μάς απεκάλυψε το μέγεθος και το ήθος της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο: Ούτως ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις Αυτόν μη απόληται, αλλ' έχη ζωήν αιώνιον. Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε να προσφέρη τον μονογενή Του Υιό, για να μη χαθή όποιος πιστεύει σ' Αυτόν αλλά να ζήση αιώνια. Το μέτρο της θείας αγάπης είναι ο Ιησούς Χριστός. Έγινε άνθρωπος και θυσιάστηκε για να χριστοποιηθή και να θεωθή ο άνθρωπος: "Θεός άνθρωπος γέγονε και άνθρωπος θεός". "Όχι διότι δεν μπορούσε ο Θεός να μας λυτρώση με άλλο τρόπο, αλλά θέλησε με αυτό να δείξη την υπερβολική Του αγάπη" για μας.

Η θέωση όμως του ανθρώπου είναι καρπός της συμμετοχής του στα ιερά Μυστήρια, ιδιαίτερα στο άγιο Βάπτισμα, την Εξομολόγηση και την θεία Κοινωνία. Επειδή μετά το λουτρό του αγίου Βαπτίσματος μολύναμε την ψυχή μας, πρέπει να την καθαρίσουμε με την μετάνοια και τα δάκρυα για να συμμετάσχουμε στην Τράπεζα της ζωής.

Η μετάνοια και η ιερά Εξομολόγηση είναι η επιστροφή του ανθρώπου στον Θεό, ο Οποίος μας δέχεται σαν πατέρας. Αφετηρία της πορείας αυτής προς τον Κύριο είναι η επίγνωση της καταστάσεως στην οποία μας οδηγεί η αμαρτία. Από την μετανοούσα ψυχή εξέρχονται δάκρυα καρδιακά, και θερμή ικεσία αναπέμπεται προς τον φιλάνθρωπο Χριστό: Κάμφθητί μοι προς τους στεναγμούς της καρδίας, ο κλίνας τους ουρανούς τη αφάτω σου κενώσει. Στην συνέχεια ο άνθρωπος αρχίζει να συναισθάνεται το μέγεθος της θείας μακροθυμίας και αγάπης. Και στην ψυχή του γεννιέται εύλογα η απορία και ο θαυμασμός: Αμαρτιών μου τα πλήθη και κριμάτων σου αβύσσους τις εξιχνιάσει ψυχοσώστα Σωτήρ μου;

Η μετάνοια και η Εξομολόγηση μας οδηγούν στην Βασιλεία του Θεού, διότι "η ψυχή συμφιλιώνεται με τον Θεό, γίνεται κατοικητήριο της Αγίας Τριάδος και εισέρχεται σε άπειρο και θείο Φως. Εκεί όπου συγχορεύουν τα τάγματα των αγίων Αποστόλων, των Μαρτύρων, των Οσίων και όλων των ουρανίων Δυνάμεων".

Στο βιβλίο αυτό, με βάση την φωτισμένη διδασκαλία των αγίων Πατέρων, γίνεται λόγος για τον άνθρωπο προ της πτώσεως, για την αμαρτία ως ασθένεια και την μετάνοια ως θεραπεία της ψυχής από αυτήν. Στην συνέχεια εξετάζεται το μυστήριο της ιεράς Εξομολογήσεως ως επισφράγιση της μετανοίας και ως αναγέννηση του ανθρώπου. Τονίζεται δε ιδιαίτερα η προετοιμασία για το Μυστήριο και τα έργα της μετανοίας που το συνοδεύουν.

Ευχή ταπεινή του υπογράφοντος είναι να βιώσουμε αληθινά το θαύμα της μετανοίας ώστε να γευθούμε την ανάσταση της ψυχής μας στην καινή εν Χριστώ ζωή.

Χριστός Ανέστη, αδελφοί!

Κυριακή του Πάσχα 2004

Ιερομόναχος Γρηγόριος