Το προσευχητάρι μου

"Κατευθυνθήτω η προσευχή μου, ως θυμίαμα ενώπιόν σου" 

Η προσευχή είναι το οξυγόνο της ψυχής και ο άνθρωπος που δεν προσεύχεται είναι πνευματικά νεκρός, διότι δεν έχει επικοινωνία με την πηγή της ζωής, τον Θεό.

Η προσευχή είναι συνομιλία με τον Θεό, απόδειξις της αγάπης μας γι' Αυτόν, η τροφή της ψυχής, η πηγή των αρετών και ο πρόξενος των χαρισμάτων. Όπλο ισχυρό και ανίκητο. Με την προσευχή ξεπερνιούνται όλα τα εμπόδια του βίου τούτου, οι θλίψεις, οι στεναχώριες, τα βάσανα, οι δοκιμασίες και οι στερήσεις. Με την προσευχή γίνονται τα θαύματα, θεραπεύονται οι ασθένειες, εκδιώκονται οι δαίμονες, συγχωρούνται τα αμαρτήματα, διαλύονται τα πάθη, παρηγορείται ο άνθρωπος και τέλος, γίνεται ο προσευχόμενος παιδί του Θεού.

Η προσευχή είναι τέχνη και χρειάζεται να προσπαθούμε συνεχώς. Πρέπει να γίνεται με ζήλο και πόθο ψυχής, με αυτοσυγκέντρωση και βαθιά συναίσθηση για το τι κάνουμε, τι λέμε, και μπροστά σε ποιον στεκόμαστε και συνομιλούμε.

Πάντοτε να προσευχόμαστε "αδιαλείπτως" Απ. Παύλος (Α' Θεσ. ε' 17), και στην χαρά και στην θλίψη μας, με υπομονή και επιμονή, με συντριβή και ταπείνωση.

Οι Άγιοι Πατέρες μας λένε ότι: κάθε φορά που ο άνθρωπος θέλει να προσευχηθεί, ο διάβολος προσπαθεί να τον εμποδίσει και γι' αυτό, το έργο της προσευχής "έως εσχάτης αναπνοής αγώνος χρήζει".

Το προσευχητάρι αυτό απευθύνεται κυρίως στους πιστούς εκείνους, οι οποίοι δεν έχουν την δυνατότητα να ανατρέχουν καθημερινά στα καθιερωμένα λειτουργικά βιβλία της αγίας εκκλησίας μας και εκείνο που τους χρειάζεται είναι κάτι απλό και εύχρηστο.

Με την έκδοση αυτή σίγουρα δεν πρωτοτυπούμε, αλλά ευχόμεθα ολοψύχως το παρόν προσευχητάρι να συμβάλη τα μέγιστα στην αναζωπύρωση της καλής προσπάθειας για την ευλογημένη προσευχή, την μητέρα των αρετών και της αγιότητος.

†  Ι. Μ.