Χριστιανικός Ορθόδοξος Φιλανθρωπικός Σύλλογος Φίλων
Ιερού Ησυχαστηρίου Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου ο Άγιος Γρηγόριος Ο Παλαμάς
Καλάθι αγορών : 0 | 0,00
Κατηγορίες

Παρθενία και Μοναχισμός Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Κωδικός: AGIANNA-029



Έχετε 0 προϊόντα στο καλάθι

Ποσότητα:

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Χρυσοστομικός Άμβων ΙΑ'

Παρθενία και μοναχισμός

Υπό Βενεδίκτου Ιερομονάχου Αγιορείτου

Ο μέγας Οικουμενικός Διδάσκαλος δεν παρέλειψε να ασχοληθή και με την σπονδυλική στήλη της Εκκλησίας: την Παρθενία και τον Μοναχισμό.

Το ιμάτιο της Εκκλησίας, μας λέει, είναι η Παρθενία. Είναι κατόρθωμα "ανωτέρω της φύσεως και ουκ ανθρώπινον".

Μετά την σύστασι της Εκκλησίας εισήλθε και η Παρθενία, η οποία δεν υπήρχε κατά την προς της χάριτος εποχής. Γι' αυτό βλέπουμε, ότι κατά την περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης, μολονότι υπήρξαν άνθρωποι, οι οποίοι έφθασαν σε μεγάλα μέτρα αρετής, κανένας όμως από αυτούς δεν άσκησε την Παρθενία. Τόσο δύσκολη ήταν κατά την εποχή εκείνη. Και αυτό διότι "εν σώματι" αναδεικνύει τα γνωρίσματα των ασωμάτων δυνάμεων.

Δεν αρκεί όμως μόνη της για την σωτηρία του ανθρώπου. Γι' αυτό πρέπει να υπάρχη και με τις άλλες αρετές. Η ελεημοσύνη χωρίς την παρθενία, θα μας πη ο Χρυσορρήμων διδάσκαλος, πολλούς εισήγαγε στην Βασιλεία του Θεού. Η παρθενία όμως μόνη της δεν σώζει τον άνθρωπο, μολονότι ο αγώνας για την κατόρθωσί της είναι υπερφυσικός.

Όλα αυτά τα στοιχεία υπάρχουν και αναφέρονται στα ερμηνευτικά κυρίως έργα του αγίου.

Διαβάστε παρακάτω εκτενέστερη περιγραφή και περιεχόμενα

 


Δεμένο
Διαστάσεις: 14Χ21
Σελίδες: 248
Έτος έκδοσεως: 2015

Γλώσσα: Καθομιλουμένη



Ο μέγας Οικουμενικός Διδάσκαλος δεν παρέλειψε να ασχοληθή και με την σπονδυλική στήλη της Εκκλησίας: την Παρθενία και τον Μοναχισμό.

Το ιμάτιο της Εκκλησίας, μας λέει, είναι η Παρθενία. Είναι κατόρθωμα "ανωτέρω της φύσεως και ουκ ανθρώπινον".

Μετά την σύστασι της Εκκλησίας εισήλθε και η Παρθενία, η οποία δεν υπήρχε κατά την προς της χάριτος εποχής. Γι' αυτό βλέπουμε, ότι κατά την περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης, μολονότι υπήρξαν άνθρωποι, οι οποίοι έφθασαν σε μεγάλα μέτρα αρετής, κανένας όμως από αυτούς δεν άσκησε την Παρθενία. Τόσο δύσκολη ήταν κατά την εποχή εκείνη. Και αυτό διότι "εν σώματι" αναδεικνύει τα γνωρίσματα των ασωμάτων δυνάμεων.

Δεν αρκεί όμως μόνη της για την σωτηρία του ανθρώπου. Γι' αυτό πρέπει να υπάρχη και με τις άλλες αρετές. Η ελεημοσύνη χωρίς την παρθενία, θα μας πη ο Χρυσορρήμων διδάσκαλος, πολλούς εισήγαγε στην Βασιλεία του Θεού. Η παρθενία όμως μόνη της δεν σώζει τον άνθρωπο, μολονότι ο αγώνας για την κατόρθωσί της είναι υπερφυσικός.

Όλα αυτά τα στοιχεία υπάρχουν και αναφέρονται στα ερμηνευτικά κυρίως έργα του αγίου.

Υπάρχουν όμως και τα καθαρώς ασκητικά.

Στα ασκητικά έργα του αγίου συμπεριλαμβάνεται και η εκτενής "Περί Παρθενίας" πραγματεία του, στην οποία πραγματεύεται εξονυχιστικά την μία πλευρά του τρίπτυχου της μοναχικής ζωής: Παρθενία - Ακτημοσύνη - Υπακοή.

Στο πρώτο μέρος του έργου καταπολεμεί την παρθενία των αιρετικών και τις περί γάμου απόψεις τους. Στο δεύτερο μέρος παραθέτει την διδασκαλία του αποστόλου Παύλου περί γάμου και παρθενίας, όπως αυτή συνάγεται από το 7ο κεφάλαιο της Α' προς Κορινθίους επιστολής. Ειδικότερα στο πρώτο μέρος αποδεικνύει, ότι αληθινή παρθενία και αληθινός Μοναχισμός υπάρχει μόνο μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Οι αιρετικοί δεν έχουν καν παρθενία, διότι ευρισκόμενοι στο ψεύδος έχουν καυτηριασμένη την συνείδησι. Έστω και αν το σώμα τους μένη ακέραιο, έχουν όμως διαφθαρή τα νοήματα της ψυχής τους. Στο σημείο αυτό άριστα συμπλέκει και συνυφαίνει ο άγιος δόγμα και ήθος, πίστι και ζωή εις τρόπον ώστε η ορθότης του πρώτου να είναι απαραίτητη προϋπόθεσι για την γνησιότητα του δευτέρου.

Στο δεύτερο μέρος συγκρίνει τον γάμο με την παρθενία και υπογραμμίζει την υπεροχή της παρθενίας σε σχέσι με τον γάμο, χωρίς αυτό να σημαίνη, ότι καταδικάζεται ο γάμος. "Καλόν ο γάμος και διά τούτο η παρθενία θαυμαστόν, ότι καλού κρείττόν εστι, και τοσούτο κρείτον, όσω των ναυτών ο κυβερνήτης και των στρατιωτών ο στρατηγός". Ο γάμος εμφανίζεται από τοκος της παραβάσεως του Αδάμ, συνδεδεμένος με την κατάρα και τον θάνατο, αρμόζων στην νηπιακή πνευματική κατάστασι του ανθρώπου, χρήσιμος για τον κατευνασμό της σαρκικής πυρώσεως και υπηρετών την παιδοποιΐα. Ωστόσο αυτός που κακίζει τον γάμο, μειώνει την δόξα της παρθενίας. Αντίθετα ο παρθενικός βίος είναι βίος ισάγγελος και οι μοναχοί είναι ουρανοπολίτες, αγωνιζόμενοι να φθάσουν την πολιτεία των αγγέλων. Η παρθενική ψυχή έχει υπερκόσμιο κάλλος, διότι στολίζεται όχι με κοσμήματα, αλλά με τις αρετές. Όλες οι εξωτερικές εκδηλώσεις της προδίδουν την εσωτεριή ευταξία και σαν πολύτιμο μύρο αποπνέουν την ευωδία της παρθενικής ψυχής.  Το δωμάτιο του μοναχού μοιάζει με γαλήνιο λιμάνι, όπου εν πολλή σιγή διαλέγεται με τον Θεό. Ο άγιος αφιερώνει ένα ολόκληρο κεφάλαιο (κεφ. 68), στο οποίο γίνεται λόγος περί αταραξίας του μοναχού, περί διαρκούς προς τον Θεό συνομιλίας, θεωρίας και κατατρυφήσεως αυτού.

Η προσέλευσι στο Μοναχισμό και η αποδοχή της παρθενικής ζωής πρέπει να γίνεται πάντοτες θεληματικά και ποτέ με την βία. "Άπαντα τα καλά της παρθενίας είπον και απέδειξα", λέει ο άγιος, "και μετά ταύτα όμως άπαντα την αίρεσιν υμίν επιτρέπω του πράγματος. Ουχί μη βουλομένους έλκω προς την αρετήν".

Ρίζα και καρπός της παρθενίας είναι ο εσταυρωμένος βίος. Ο μοναχός έχει να διεξάγη αγώνα, που υπερβαίνει τις ανθρώπινες δυνατότητες. Η κατόρθωσις της σωματικής αγνότητας δεν είναι αδύνατη. Ο πόθος της μετά Χριστού ενώσεως υπερνικά όλες τις δυσκολίες. "Απαιτείται ηρωισμός και σκληρότητα απέναντι στις επιθυμίες, αδαμάντινη διάνοια, άγρυπνος οφθαλμός, πολλή υπομονή και προ παντός βοήθεια του Θεού".

Ο Χρυσοστομικός κάλαμος, στα κείμενα που ακολουθούν, θα μας βοηθήση να δούμε το ύψος της παρθενικής ζωής, τις δυσκολίες και τα προβλήματα και ό,τι άλλο συνεπάγεται ο τρόπος της ζωής που αφιερώνεται στον Θεό.

Σε όσους παντοιοτρόπως συνέβαλαν στην έκδοσι της εργασίας αυτής εκφράζοντας τις θερμότατες ευχαριστίες, ταπεινά ευχόμαστε ο Άγιος να τους ανταμείψη πλούσια για τον κόπο τους.

Βενέδικτος Ιερομόναχος
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους
10 Δεκεμβρίου 2014

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ 5
ΠΑΡΘΕΝΙΑ 9
Μεγάλο το αξίωμα της παρθενίας. Υπερβαίνει την ανθρώπινη φύσι 11
Κατορθώνει με το σώμα, όσα κατορθώνουν οι ασώματες δυνάμεις 11
Αυτό είναι το ένδυμα της Εκκλησίας 12
Πότε παρουσιάσθηκε η παρθενία 14
Παρθενία και ελεημοσύνη 14
Χρειάζεται μεγάλη θεϊκή βοήθεια 15
Είναι περιττή χωρίς την ελεημοσύνη 17
Η ανόητη και άκαρπη παρθενία 17
Καταπληκτικό στους παλαιούς 19
Ολόκληρη η Εκκλησίας είναι παρθένος. Παρθένος και μετά τον γάμο! 19
Ο ανεπίτρεπτος καλλωπισμός της παρθένου 20
Η αγνή ως προς την ψυχή γυναίκα είναι παρθένος 24
Παρθενία και ελεημοσύνη 25
Μοιχεία είναι η αθέτησις της παρθενίας 26
Το πιο ανάξιο για την παρθένο 28
Την παρθενία την θαύμαζαν και οι ειδωλολάτρες 28
Η θέσις του χορού των παρθένων 29
Εξ ολοκλήρου προσηλωμένη στα πνευματικά 33
Έχει πόλεμο χωρίς ανακωχή 33
Παρθενία και ελεημοσύνη 35
Παρθενία και στην ψυχή και στο σώμα 35
Ο Χριστός έφερε στην γη την Παρθενία 37
Παρθενία, ελεημοσύνη και φιλανθρωπία 37
Η παρθένος είναι σκεύος ιερατικό, βασιλική πορφύρα 38
Κατά τον Παύλο, παρθένος είναι εκείνη που φροντίζει τα αγαθά του Κυρίου 39
Αγγελική πολιτεία σε θνητό σώμα 40
Η παρθενία είναι σπουδαίο πράγμα και κόπο χρειάζεται 41
Παράδειγμα ανθρώπων της Παλαιάς Διαθήκης που δεν μπόρεσαν να ασκήσουν την παρθενία: Ο Αβραάμ, ο Μωυσής, ο Ιώβ 41
Προσοχή στη φιλαρέσκεια 47
ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ 50
Η παρθενία των αιρετικών δεν έχει αξία 52
Τιμωρούνται οι αιρετικοί εξ αιτίας της παρθενίας; 55
δ' Οι αιρετικοί είναι αθλιώτεροι και από τους ειδωλολάτρες ως προς την παρθενία 57
ε' Η παρθενία των αιρετικών είναι πιο ακάθαρτη και από την μοιχεία 59
ς' Οι αιρετικοί, όταν ασκούν την παρθενία, μολύνουν όχι μόνον τις ψυχές τους αλλά και τα σώματά τους 60
ζ' Πρέπει να κρίνουμε την παρθενία όχι από την ενδυμασία αλλά από την ψυχή 61
η' Αποτελεί ζημία για την παρθένο το να υπερηφανεύεται απέναντι των παντρεμένων 62
ι' Αυτός, που κατηγορεί τον γάμο, αδικεί την παρθενία 64
ια' Η παρθενία κάνει αγγέλους από ανθρώπους αυτούς, που την επιδιώκουν 64
ιη' Η παρθενία δεν ελαττώνει το ανθρώπινο γένος, αλλά η αμαρτία 66
κα' Είναι μεγάλος ο κίνδυνος γι' αυτούς, που περιφρονούν την παρθενία 66
κζ' Η παρθενία είναι μεγάλο πράγμα και πρόξενος μεγάλων αγαθών 68
λδ' Η παρθενία είναι άξια θαυμασμού και πολλών στεφάνων 70
λς' Ο απόστολος αποκαλεί την παρθενία χάρισμα από μετριοφροσύνη 75
λη' Γιατί ο Παύλος δεν αναπαύει την παρθένο από τους κόπους 76
μα' Δεν είναι προσταγή 77
νθ' Η παρθενία είναι εύκολο πράγμα 78
ξ' Η παρθενία δεν έχει ανάγκη κανένα από εκείνα, που δεν εξαρτώνται από εμάς 78
ξγ' Ποιος είναι ο στολισμός της παρθενίας και ποιο το κάλλος της 79
ξδ' Αυτά που πάσχουμε για τον Χριστό, και αν ακόμη είναι ανιαρά, προξενούν ευχαρίστησι
81
ξη' Η αταραξία που υπάρχει στην παρθενία 82
ος' Η παρθενία δεν είναι βρόχος, αλλ' η δική μας απροθυμία 83
οζ' Αυτή που μεριμνά για τα κοσμικά πράγματα δεν είναι παρθένος 85
οθ' Οι περί τον προφήτη Ηλία δεν διέφεραν καθόλου από τους αγγέλους και τέτοιους τους έκανε η παρθενία 86
πβ' Προς εκείνους που λένε, ότι αυτοί που άσκησαν την παρθενία εύχονται να μεταβούν στους κόλπους του Αβραάμ 88
ANTI ΠΡΟΛΟΓΟΥ 93
Χοροί αγγέλων με ανθρώπινα σχήματα 97
Ο τρόπος σκέψεως και εργασίας των Μοναχών της Αιγύπτου 98
Παράδειγμα ο Μέγας Αντώνιος 100
Γιατί επαινώ και θαυμάζω τους μοναχούς. Ερμηνεία της ευχής προ του φαγητού 101
Τις νύκτες τις κάνουν ημέρες 103
Η ζωή τους είναι γλυκύτερη και πιο ποθητή από την ζωή αυτή 110
Σύγκρισις μοναχικού και κοσμικού τρόπου ζωής 110
Ο τρόπος της μοναχικής ζωής 111
Η χαρά των θεάτρων και η χαρά των Μοναχών 113
Οι δύο ηδονές 116
Τα μοναστήρια τόποι ταπεινοφροσύνης 119
Η τράπεζα των Μοναχών 122
Δεν υπάρχει δούλος και ελεύθερος 123
Είμαστε μυρμήγκια μπροστά τους 125
Πού θα βρούμε την ταπεινοφροσύνη; 127
Δεν υπάρχει εκεί το δικό μου και το δικό σου 129
Πήγαινε τακτικά 132
Το παράπονο του αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου 132
Η ανωμαλία 133
Οι μοναχοί· Άγιοι χωρίς θαύματα 134
Υπάρχουν και στον κόσμο άγνωστοι άγιοι. Μην τους περιφρονούμε 140
ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΜΟΝΑΧΟΝ 141
Ποιο είναι το όντως αγαθό 141
Μοναχική ζωή και βασιλεία: Η διαφορά τους 142
Βασιλιάς είναι όποιος κυβερνά τα πάθη του 142
Ο πόλεμος των δύο 144
Η ζωή και οι πράξεις του καθενός 145
Ο χρόνος της νύκτας και οι απολαύσεις τους 145
Τι δωρίζει ο μοναχός και τι ο βασιλιάς στους υπηκόοους του. Η προσευχή του Μοναχού 148
Οι πτώσεις των δύο 149
Ο θάνατος 150
Τα πράγματα, που αναφέρονται στην παρούσα 151
Ο πλούσιος και ο φτωχός μοναχός: Ποιος είναι προτιμότερος 152
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΒΙΟ 153
Λόγος Α΄ 153
Η μεγάλη προσβολή 153
Το παράξενο: Οι πολέμιοι του Μοναχισμού είναι χριστιανοί 154
Οι σκληροί πολέμιοι 154
Περίγελως οι μοναχοόι 155
Ο αγώνας του αγίου υπέρ των μοναχών. Ο Παύλος και ο Νέρων 156
Θα προτιμούσα να μην υπάρχη η ανάγκη των Μοναστηρίων 159
"Στενή είναι η πύλη..." 161
Το έσχατο σημείο της κακίας 161
ΛΟΓΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΡΟΣ ΑΠΙΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ 163
Προς άπιστον πατέρα 165
Οι κατηγορίες του πατέρα για τον μοναχό γυιο 166
Αναίρεσις των κατηγοριών από τον ιερό Χρυσόστομο 168
Λαμπρότερος είναι τώρα ο νέος 173
Το δέλεαρ της δόξας και της ευχαριστήσεως 184
Η ηδονή 187
Ανακεφαλαίωσις. Η μέλλουσα κρίσις 189
ΛΟΓΟΣ ΤΡΙΤΟΣ ΠΡΟΣ ΠΙΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ 193
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι σωτηρίας 195
Θα ασκητεύσουμε όλοι; 197
Από πού προέρχεται ο λόγος για την τύχη; 198
Οι μόνοι που βρίσκονται σε λιμάνι και γαλήνη 200
Τα νικητήρια της σοφίας ανήκουν στους αγράμματους και σοφούς 204
Μεταξύ των μοναχών λίγοι πέφτουν 205
Πιο εύκολα σώζεται κανείς στην έρημο 208
Κοινές είναι οι εντολές, οι αμοιβές και τιμωρίες 209
Ποιοι πέφτουν ευκολώτερα 214
Την ίδια ευθύνη έχουν με τους Μοναχούς και οι έγγαμοι 217
Τα πνευματικά παιδιά και οι πνευματικοί γονείς 218
Προφάσεις και δικαιολογίες των γονέων για την αποτροπή προς τον Μοναχισμό 219
Αντίρρησις: Μοναχός μετά τον γάμο 221
Πότε είναι μεγαλύτερος ο μισθός 221
Η αδικαιολόγητη προτροπή 222
Αποτελέσματα αγώνος εκείνου, που νέος απαρνήθηκε τον κόσμο 224
Ζητούμε συντροφιά και να είναι μαζί μας 225
Ο κατάλληλος χρόνος εξόδου από τη Μονή 226
Ας τους καλούμε, όταν γίνουν δυνατοί 228
Ας ετοιμάζουμε υπηρέτες για τον Θεό 233
Γίνετε πατέρες, οικοδόμοι χριστοφόρων ναών 235
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 239




Login-iconLogin
active³ 5.5 · IPS κατασκευή E-shop · Όροι χρήσης