Περί επιμελείας ψυχής(απόδοση στη νέα ελληνική)
Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως
Το νέο αυτό βιβλίο των εκδόσεων ΑΘΩΣ περιέχει απόδοση στη νέα ελληνική ένδεκα ομιλών του αγίου Νεκταρίου στις οποίες πραγματεύεται θέματα όπως ποια είναι η φύση της ψυχής καθώς και πώς να φροντίζουμε για την υγεία και τη θεραπεία της ακολουθώντας μια νηπτική πορεία και συμμετέχοντας στα μυστήρια της εκκλησίας μας.. Οι ομιλίες αυτές αποτέλεσαν σταθμό στην ποιμαντική του εικοστού αιώνα. Στο επίμετρο του έργου ο επιμελητής της έκδοσης Γεώργιος Μπάρλας σημειώνει: Αν ο μοντέρνος άνθρωπος έχει κάνει σημαία του το κυνήγι φευγαλέων εμπειριών, η μετάνοια για τον χριστιανό είναι η ολωσδιόλου καινούργια και ανεπανάληπτη εμπειρία που πραγματικά μπορεί να συγκλονίσει τον άνθρωπο. Αλλά και αν η ανία μιας -μετά το κυνήγι διάφορων εμπειριών- φιλήσυχης ύπαρξης κουράζει υπαρξιακά, η μετάνοια μπορεί να ταρακουνήσει τον άνθρωπο και να τον αναζωογονήσει κυριολεκτικά. Ο μετανιωμένος ανακαλύπτει ότι γίνεται καινούργιος άνθρωπος όχι διότι βρίσκει έναν κυριολεκτικά άλλον εαυτό, αλλά διότι απελευθερώνεται από ότι τον δέσμευε να ανακαλύψει τον ενδόμυχο αληθινό του εαυτό. Κι αν ο ψυχαναλυόμενος μπορεί όντως να ανακαλύψει τις όποιες επιθυμίες του και να τις αποδεχτεί, εν ανάγκη παρακάμπτοντας τη συνείδησή του που τον αποτρέπει από την αμαρτωλή απόλαυση, ο μετανιωμένος, με τη συνείδησή του να τον αποτρέπει από την αμαρτία, ανακαλύπτει σιγά-σιγά ότι οι επιθυμίες του ταυτίζονται με το θέλημα του Θεού. Έτσι η ζωή του γίνεται απείρως αφθονότερη. (από το επίμετρο του Γιώργου Μπάρλα)
ISBN: 9789604951376Σχήμα: 14Χ21Σελίδες: 176Εκδότης: ΑΘΩΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣΕξώφυλλο: ΜΑΛΑΚΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ
Στη σωτηρία λοιπόν του ανθρώπου συνεργούν συγχρόνως και η Χάρη του Θεού και η θέληση του ανθρώπου. Η μεν Χάρη του Θεού προσκαλεί, διαφωτίζει τον νου και την καρδιά, η δε θέληση συνεργεί στη διάνοιξη των οφθαλμών και την κάθαρση της καρδιάς. Η σωτηρία λοιπόν ξεκινάει από τη Χάρη, μορφοποιείται απο τη θέληση και τελειοποιείται από τη Χάρη η οποία τη στεφανώνει.
Η παραβολή του Σπορέα είναι πρόσφορο παράδειγμα. Ο σπορέας έσπειρε, η αγαθή γη δέχθηκε, ο δε Θεός αύξησε και ευλόγησε. Ώστε είναι ανάγκη να θέλουμε να σωθούμε, για να σωθούμε απο τη Χάρη του Θεού.
Ο έρωτας στο αγαθό είναι η έκφραση της εσωτερικής διαθέσεως του ανθρώπου, του πνευματικού ανθρώπου, και η εξωτερίκευση του αισθήματος που τον πλημμυρίζει. Ο έρωτας αυτός γεννιέται από τη συμφωνία των υπαγορεύσεων της καρδιάς και του θείου Νόμου που είναι γραμμένος στην καρδιά του. Αυτό υπαινίσσεται και η Αγία Γραφή όταν λέει ότι ο θείος Νόμος δόθηκε γραπτός στην καρδιά του ανθρώπου, γιατί ο Θεός έπλασε την καρδιά του έδρα της αγάπης του αγαθού. Γι' αυτό και από τη φύση του αγαπά και αναζητά το αγαθό. Και πώς θα ήταν δυνατόν να γίνει αλλιώς, αφού η πρώτη εντύπωση την οποία δέχθηκε ήταν η αίσθηση του αγαθού, του υψίστου αγαθού;
ΟΜΙΛΙΑ Η' ΠΕΡΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ